Επεισόδιο 593 - Ημερομηνία 21-10-2011

JESSIE έγραψε:Είναι αλήθεια αυτό που λένε οτι τα ωραία πράγματα κρατάνε λίγο.... Ισως εκεί να έγκειται και η ομορφιά τους, δεν φθείρονται απ'την υπερέκθεση, αλλά μένουν μέσα μας αυτούσια, να τα ζούμε και να τα ξαναζούμε με τη φαντασία μας. Το σημερινό επεισόδιο έδωσε σ'όσους αγάπησαν, στη διάρκεια αυτής της σειράς, το Στέφανο με την Εριέττα, μιά στιγμή που την περίμεναν εδώ και πολύ καιρό. Την εξομολόγηση του Στέφανου οτι κι αυτός την αγαπάει, οτι είναι το πάν γι'αυτόν. Ηταν μιά στιγμή μόνο, αλλά η αγαλλίαση που μας χάρισε άξιζε τον κόπο τόσης αναμονής. Ηταν γραφτό τους, τα λόγια αγάπης να τα λένε μέσα απ'τα τηλέφωνα, σε μιά αίθουσα επισκέψεων των φυλακών, κι ανάμεσά τους το ψυχρό τζάμι. Και τις δυό φορές να είναι και οι δύο άδικα κλεισμένοι εκεί μέσα. Την πρώτη φορά, ήταν η Εριέττα που εξομολογήθηκε τον έρωτά της, κι όμως, ο Στέφανος το ήξερε ήδη. Και τώρα, που την ίδια εξομολόγηση έκανε ο Στέφανος, η Εριέττα επίσης το ήξερε ήδη, αφού η αγάπη που της έχει, ήταν πάνω από φανερή, κι ας μην είχε πεί την λέξη μέχρι τώρα.
Τι όμορφοι πού ήταν και οι δύο! Η μορφή της Εριέττας ήταν σχεδόν εξαϊλωμένη, μιά αγάπη ιδεατή σχεδόν, να έχει ξεπεράσει τα γήινα, και του Στέφανου, συγκινημένου αλλά και αποφασισμένου να μην το δείξει, για να της δώσει δύναμη. Και τα χέρια τους ενωμένα, σαν να εξαφάνιζαν το εμπόδιο που τα χώριζε.... Μιά σκηνή που θα μείνει στη μνήμη μου, κι ας κράτησε τόσο λίγο!

Είχαν μεσολαβήσει κι άλλες σκηνές, που άξιζαν τον κόπο. Τότε που πήγε η Νόρα να επισκεφτει την Εριέττα, η φωνή της Εριέττας, όταν είπε την πρώτη της φράση, ακουγόταν χαμηλή, βαθειά, σαν τη φωνή κάποιου που δεν έχει μιλήσει με άνθρωπο για πολλές ώρες. Αυτές οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά....
Να πώ πόσο ευχαριστήθηκα με τη στάση του Στέφανου στη Μελίτα, την έδιωξε όπως της άξιζε, και απορώ πώς την ανέχτηκε εκεί μέσα τόση ώρα....
Επίσης ωραία σκηνή αυτή με την Αμαλία, το Λουκά και το Ρούσσο, όπως και αυτή έξω απ'το γραφείο του ανακριτή, με Λουκά, Αμαλία και Μελίτα, και αυτή με Ρούσσο και Μελίτα, και με το Λουκά και την Αμαλία στο καφέ....

Ο Λευτέρης μου άρεσε πολύ σήμερα. Τον λυπήθηκα έτσι όπως τον έβλεπα να τον κουμαντάρουν η Δάφνη και η Νόρα, να τον ωθούν να είναι από κοντά στην Εύα, κι αυτός να τις ακούει, για να φάει άλλη μιά χυλόπιττα. Εκεί που καθόταν και παρακολουθούσε την φωτογράφιση, έλεγα μέσα μου, φύγε παιδι μου, τι κάθεσαι, δεν έχεις υπερηφάνεια? Δεν θα πώ τίποτε περισσοτερο.....

Επίσης δεν μ'ενδιαφέρει ιδιαίτερα το θέμα με την κληρονομιά του Λύτρα, το μόνο που μ'ευχαριστεί είναι οτι βγαίνει στη φόρα άλλη μιά φορά η "αλλη πλευρά του φεγγαριού", για το Ρούσσο, και είναι σκοτεινή, πραγματικά σκοτεινή!! Και το ότι θ'αναγκαστεί να πληρώσει, αυτό κι αν μ'ευχαριστεί!

Ολοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους σήμερα, είδαμε πολύ καλές ερμηνείες, και το ψήφισα τέλειο!

fay66 έγραψε:
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου λέξη προς λέξη.

Το μόνο που θα προσθέσω είναι η σκηνή στα προσεχώς:
Δάφνη: Ήθελαν τα παιδιά τους αετοί , γεράκια.
Νικόλας: Και εγώ βγήκα μπεκάτσα!
Καλά εδώ έσκασα στα γέλια!!

edit: υ.γ. στη σκηνη Αμαλιας-Λουκα στην καφετερια, οι φυσιογνωμιες στο πισω τραπεζι, ήταν γνωστες, ή ιδέα μου?

Σπόιλερ:

ΣΨ1 έγραψε:

Νικολας-Στεφανος-Νταιζη!! Τι να πω εδω και τι ν αφησω.Εμενα μου αρεσε η σκηνη,αλλα μολις τελειωσε σκεφτηκα την clarabelle και οτι θα εβγαλε φλυκταινες
Εχω πει πολλες φορες οτι δινοντας μας το παρελθον της Νταιζης,το πονεμενο αυτο παρελθον και μας το τονιζουν συνεχεια ,ειναι σαν να μας λενε ,να βρε εξηγουνται πολλα για την Νταιζη.Και οτι η παιδικη ηλικια καθοριζει την πορεια καθε ανθρωπου ειναι γεγονος και τα λογια αυτα τα εβαλαν σημερα στο στομα του Νικολα και του Στεφανου.
Θα ξαναπω οτι εμενα μου αρεσε,αλλα παγωσα και λιγο γιατι σκεφτομουν οτι η πλειοψηφια εδω μεσα δεεεεεεεεεεεεν...με τιποτα ομως!