Παναγιώτης Πετράκης~MySalonika.gr

Λαμπερός. Αστραφτερός. Με ένα χαμόγελο στα χείλη πάντα. Και ταλαντούχος ηθοποιός και καταπληκτικός τραγουδιστής. Μα πάνω από όλα, αξιοσήμαντος Perfomer! Ο "Λουκάς" από "Τα Μυστικά της Εδέμ". Έχει τραγουδήσει Μίκη Θεοδωράκη και Μίμη Πλέσσα. Έχει οργώσει τη σκηνή, μαζί με τη Νίνα Λοτσάρη. Τραγούδησε δίπλα στη Μαρινέλλα και τη Νατάσσα Θεοδωρίδου. Ο Παναγιώτης Πετράκης μου έδωσε τη χαρά, να συνομιλήσουμε για το MySalonika. Και είπαμε πολλά...

συνέντευξη στο Γιώργο Παπανικολάου

"Ένας Κάποιος Παράδεισος 2", βασισμένος στο "Καβγατζή" του Ζενέ, η παράσταση που παίξατε πέρυσι με επιτυχία και φέτος, στο ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ για πολύ λίγες παραστάσεις- δυστυχώς διεκόπη λόγω του ατυχήματος που είχε η Βάνα...Πώς προέκυψε η επιλογή του έργου και η συνεργασία με τη Βάνα Πεφάνη;

Ήταν ένα όραμα της Βάνας εδώ και πάρα πολλά χρονια....ήταν να γίνει στο παρελθόν αλλά δεν ευόδωσε για κάποιους τεχνικούς λόγους. Και όταν συναντηθήκαμε στα "ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ" θεώρησε ότι θα ήμουν ιδανικός για το ρόλο....θυμάμαι είχα γοητευθεί μικρός όταν είχα δει την ταινία του Φασμπίντερ και έτσι με χαρά δέχτηκα τη πρόταση της Βάνας.


Φράση από το έργο, αναφέρεται σε κάποια στιγμή...."Σκοτώνουμε αυτούς που αγαπάμε" μεταφορικά Παναγιώτη;

Δυστυχώς, φοβάμαι ότι πολλές φορές το κάνουμε....από τα πιο απλά πράγματα στη ζωή, πάνω στα νεύρα μας, μέχρι που έχουμε τη δύναμη να πληγώσουμε, αυτούς που αγαπάμε, όταν δεν σκεφτόμαστε...

Πώς ήταν το καλοκαίρι με τη Ζέτα Δούκα, τη Ματθίλδη Μαγγίρα και το Μάκη Δελαπόρτα στις μουσικές παραστάσεις σε περιοδεία, με αγαπημένα τραγούδια από τον ελληνικό κινηματογράφο;

Πολύ ωραίο παρεάκι. Ο κόσμος διψά για τέτοιο θέαμα... Είναι και τα τραγούδια τόσο αγαπημένα...ο κόσμος τ΄αγαπάει πάρα πολύ...Ήταν όμορφη εμπειρία..

Πάμε λίγο πίσω...πώς προέκυψε η ένταξη σου στα "ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ";

Με το Σταμάτη Φασουλή έχω συνεργαστεί σε δυο δουλειές στο παρελθόν... με γνώρισε και όταν η Έλενα Ακρίτα, του ζήτησε να του προτείνει κάποιο άτομο που θεωρούσε ότι θα μπορούσε να ενταχθεί στο καστ της σειράς, πρότεινε εμένα και κάποια άλλα παιδιά.... πέρασα από τρία κάστιγκ και τελικά μου δόθηκε ο ρόλος του Λουκά.

Αυτός ο ρόλος...αυτός ο Λουκάς, ποια ήταν αυτά τα στοιχεία που τον έκαναν τόσο σημαντικό και διαχρονικό ρόλο;

Με έχει προβληματίσει πάρα πολύ αυτό και έχω καταλήξει, στο ότι ο Λουκάς και αυτά που αντιπροσωπεύει, είναι ένας...φάρος σε μια κοινωνία καθαρά ιδιοτελή, σε μια κοινωνία όπου ο καθένας κοιτά το προσωπικό του συμφέρον και το βάζει πάνω από οτιδήποτε, που οι φιλίες δεν έχουν βάθος και επειδή ο Λουκάς βάζει πάνω όλα τη φιλία και γι ανθρώπους που αγαπά είναι έτοιμος να θυσιαστεί ανά πάσα στιγμή αγαπήθηκε τόσο ο ρόλος αυτός.... έχει μια ανεπτυγμένη αίσθηση δικαιοσύνης...σαν άτομο σπανίζει και ίσως γι αυτό αγαπήθηκε τόσο πολύ...σα πρότυπο ανθρώπου....

Από τα τέσσερα χρόνια γυρισμάτων "ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ", μια στιγμή που σου έχει μείνει έντονη σε νου και τη καρδιά;

Είναι το δεύτερο γύρισμα, που βρεθήκαμε ολη η παρέα μαζί και ένιωσα ότι δουλεύαμε για ένα κοινό στόχο και την είχαμε πάρει όλοι μας, αυτή τη δουλειά, πολύ προσωπικά...δεν ήταν ακόμα μια δουλειά για μας, ήταν κάτι που θέλαμε να το κερδίσουμε, να το πετύχουμε και βασιστήκαμε πολύ ο ένας στον άλλον.... ο ένας ήθελε να είναι ο άλλος ακόμα καλύτερος...υπήρχε μία αλληλεγγύη και άμιλλα που ήταν πολύ όμορφη. Και θυμάμαι το χαρακτηριστικό γύρισμα όπου είναι και οι πέντε παιδιά, νυχτερινό γύρισμα και είναι στη παραλία....λένε τις ευχές τους, τη νύχτα που πέφτουν τα αστέρια....

Και πέρυσι ήσουν με τη Μαρινέλλα και τη Νατάσσα Θεοδωρίδου σε τεράστιας χωρητικότητας νυχτερινό μαγαζί. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Να τραγουδάς με τη Μαρινέλλα και σε ένα τόσο μεγάλο μαγαζί-πρώτη φορά-για σένα....

Ήταν για μένα ένα σχολείο. Από πολλές απόψεις. Και ο μεγάλος χώρος. Και το να τραγουδάς μαζί με τη Μαρινέλλα και να ζεις από κοντά αυτό το ζωντανό θρύλο είναι μεγάλο σχολείο...το πώς αντιμετωπίζει το κάθετι επάνω στη δουλειά, το πώς ερμηνεύει...η κάθε της κίνηση...Την αγαπώ. Έχουμε γίνει και καλοί φίλοι. Είναι απίστευτα γλυκός άνθρωπος. Απλά, θεωρώ ότι τέτοιοι χώροι δεν πάνε τόσο πολύ σε μένα, σαν ιδιοσυγκρασία. Ένιωθα ότι χάνω τη προσωπική μου επαφή με το κόσμο. Ότι γίνεται απρόσωπο το όλο πράγμα. Οτι αυτοί είναι κάτω από τη σκηνή και εγώ επάνω. Μια προσπάθεια να γίνουμε ένα.

Ανάμεσα σε θέατρο και τραγούδι, Παναγιώτη, τί θα διάλεγες;

Τραγούδι, Γιώργο. Δε ξέρω....όταν τραγουδώ, οι δονήσεις του σώματος λόγω της φωνής, είναι και άμεση η ανταπόκριση του κόσμου όταν τραγουδάς.... Όλα αυτά με κατασυγκινούν.....Τους αγγίζει άμεσα. Και επειδή είμαι και λίγο τεμπέλης(γέλια)....στην υποκριτική πρέπει να παιδευτώ πολύ με τον εαυτό μου, να δουλέψω πολλά πράγματα βάσει σκηνοθετικής γραμμής, ενώ στο τραγούδι όλα γίνονται αβίαστα.

Έχεις κάνει και σπουδές στο μιούζικαλ Παναγιώτη...ήθελα να σε ρωτήσω ποια είναι η γνώμη σου, γι αυτό το είδος θεάτρου στην Ελλάδα;

Το μιούζικαλ στην Ελλάδα θα μπορούσε να αναπτυχθεί και να γίνει ένα πολύ ανταγωνιστικό είδος, εφόσον επιλέγαμε πλέον να δημιουργήσουμε καινούργια ελληνικά μιούζικαλ. Έχουμε ταλαντούχους δημιουργούς, τόσο στη μουσική όσο και στη γραφή που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν έργα που να αφορούν ελληνικές καταστάσεις. Ακούσματα πιο ελληνικά, που να μπορούν να ανταποκριθούν και τεχνικά ηθοποιοί και περφομερς που δεν έχουν τη τόσο ειδική εκπαίδευση που απαιτεί το μιούζικαλ σαν είδος, έτσι και αλλιώς.

Έχεις δίκιο, Παναγιώτη....

Μα πώς είχαν τόσο μεγάλη επιτυχία τα μιούζικαλ του Δαλιανίδη....έστω τα κινηματογραφικά...Αν λοιπόν, το 2012 δούμε τί θέλει ο Έλληνας αυτή τη στιγμή, πώς ερωτεύεται αυτή τη στιγμή, τί είναι αυτό που τον απασχολεί...και σε συνδυασμό με καλά τραγούδια, αυτό όλο θα μπορούσε να ανθήσει...

Να ξαναγυρίσω στη τηλεόραση, στο JUST THE TWO OF US....αφαιρώντας τη πρωτιά, θα το ξαναέκανες, μέσα στη τρέλα που είχες τότε με γυρίσματα και θεατρικά...

Ήταν μια ωραία εμπειρία, τη χάρηκα παρότι εκείνη τη περίοδο ήμουν σε πανικό με δεκάωρα γυρίσματα στην ΕΔΕΜ, παραστάσεις στο "Μαίρη Μαίρη", παραστάσεις με το Μίμη Πλέσσα....

Η Έλενα Ακρίτα σου έχει αδυναμία και έχει αναφέρει ότι ανήκεις στα ταλέντα εκείνα που πρέπει να δικεδικήσουν θέση, εντός αλλά-και γιατί όχι-και εκτός Ελλάδας....είναι κάτι που το σκέφτεσαι κάποια στιγμή; Να δομηθεί όλο αυτό να φύγεις και στο εξωτερικό;

Κοίταξε, με άλλα κουράγια το σκέφτεσαι δέκα χρόνια πριν, με άλλα τώρα...Αν μπορούσαν, με κάποιο τρόπο να δημιουργηθούν κάποιες συνθήκες, ώστε να μπορούσα να το κάνω, δεν θα σου έλεγα όχι...Αλλά αυτή τη στιγμή, τα πράγματα λειτουργούν ακόμα εδώ, στη χώρα μου, οπότε δεν είναι τόσο επιτακτική ανάγκη να το κάνω. Έχω τις κεραίες μου ανοιχτές, ενημερώνομαι για το εξωτερικό...αν προκύψει, καλώς να έλθει.....


Τελειώνοντας, με το θεατρικό όπου συμμετείχες τελευταία....Υπάρχει κάποια φράση του "Παράδεισου" που σε ιντριγκάρει λίγο παραπάνω....

Μια φράση που βασανίζει τον ήρωα ...ότι, κάθε έγκλημα πρέπει να έχει τη τιμωρία του, και ότι αν μπορούσε ο ίδιος να τιμωρηθεί ίσως να κατάφερνε να αισθανθεί κάτι. Τουλάχιστον φόβο...Αυτή είναι μια φράση που με ανατριχιάζει....

Σπουδές, δουλειά, μεράκι κάνουν μπαμ από μακριά, όταν αναφερόμαστε στον Παναγιώτη. Το μέλλον είναι λαμπερό για εκείνον....ποντάρεις άνετα και κερδίζεις το στοίχημα. Σαν εκείνον, δεν υπάρχουν πολλοί....

Πηγή: http://www.mysalonika.gr/articles_product.php?category=235&article=5383

ευχαριστουμε πολυ!!