Επεισόδιο 549 - Ημερομηνία 18-04-2011

Το επεισόδιο ήταν αρκετά καλό και ομολογώ πως είναι από τις ελάχιστες φορές που μου άρεσαν όλες οι σκηνές.
Θεωρώ πως το καλύτερο σημείο της σειράς ήταν η εξομολόγηση της Ερριέτας στον Στέφανο.

Αν θυμαμαι καλα μετραμε πλεον επικινδυνως αντιστροφα για το οριστικο τελος της σειρας, οπου με εκπληξη παρατηρω οτι τα μετωπα αντι να κλεινουν..... πολλαπλασιαζονται....

Τι κεραμιδα ηταν παλι η σημερινη με την "μυστηριωδη" εξαφανιση του πρωην συζυγου της Εριεττας??? Δηλαδη πρεπει ν' ασχοληθουμε με το συνολο των μελων της παλιας βρωμοπαρεας??? Μετα τα απλυτα του Λυτρα, του Λαζαριδη, του Αραβαντινου, του father Χατζηβασιλειου, πρεπει να δωσουμε στιγμα και στα βρωμικα πεπραγμενα του grand father Χατζηβασιλειου??? Ειλικρινα αυτο ακριβως περιμενα να δω 45 επεισοδια πριν το τελος της σειρας!!!!
Καταλαβαινω οτι ολο αυτο θελουν να το συνδεσουν με τον ερωτα της τζαμαριας αλλα.... νισαφι πια!!! Βαρεθηκα την στασιμοτητα σ΄αυτην την ιδιαζουσα σχεση.... Αν και προσωπικα θεωρω οτι η Εριεττα χαραμιζεται μ΄εναν αντρα τυπου Στεφανου, καταβαθος συμπαρισταμαι στην πλειοψηφια των μελων που τους θελουν μαζι.... Αφου το πανε ολοταχως για ζευγαρι, ας δωσουν μια ευκαιρια στο κοινο να τους χαρει οσο περισσοτερο μπορει....
Απο την αλλη τρομαζω οτι αυτη η μυστηριωδης εξαφανιση, ενδεχεται να γινει μυστηριωδης εμφανιση..... Γενικα ο Φωτο-Στεφανος παει πακετακι με την τριγωνομετρια οποτε ολα ειναι πιθανα....

Κανω φιλοτιμες προσπαθειες να συγκινηθω απο την "καλη" πλευρα της πονεμενης αλλα..... δεν μου βγαινει...
Τωρα πως γινεται μια καλη πραξη να ξεκιναει με το "Απαιτω!!!!!!!!!" στον συνομιλητη μου, να αφορα διαχειρηση ξενης περιουσιας και να εχει ΠΑΛΙ ιδιοτελη κινητρα για την υποφαινομενη, εγω δεν το καταλαβαινω......
Αληθεια πως την αξιολογουμε την καλοσυνη, την ευαισθησια, την ταπεινοτητα??? Σαν καταναλωτικο αγαθο για να καλυπτει τις παρουσες αναγκες μας.... δηλαδη παμε στον μπακαλη και λεμε δωσε μου 2 κιλα καλοσυνη, 1 κιλο ευαισθησια και 1/2 κιλο ταπεινοτητα.... γιατι θελω να πεισω τον γκομενο μου οτι εχω καλη πλευρα!!! ΕΛΕΟΣ ΟΜΩΣ!!!!
Βαλθηκαν ολοι να την μεταμορφωσουν ξαφνικα σε καλη μεσω της Εδεμ ή του πτωματος του Αραβαντινου.... Ελα ομως που η καλη μας πλευρα δεν λειτουργει μονο με μεσαζοντες!!! Μιλαμε για μια ενηλικη γυναικα με διαμορφωμενη προσωπικοτητα, της οποιας η αλλαγη πρεπει ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ να ξεκιναει απο την ιδια, ουτε απο την Στελλα, ουτε απο τον Λουκα και να καταληγει για την ιδια, ουτε για τον Χρηστο, ουτε για κανεναν αλλον.... Δεν μιλαμε για την βελτιωση μεμονομενα ενος κακου χαρακτηριστικου του εαυτου της της π.χ. απληστια, αλλα μιλαμε για την βελτιωση του συνολικου χαρακτηρα μιας εγκληματικης φυσιογνωμιας ..... Απαιτει πολυυυυυυυυυυυ χρονο και πολυυυυυυυ δουλεια αυτη η μεταμορφωση και η Νταιζη που εχω παρακολουθησει εγω ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ Ν΄ ΑΛΛΑΞΕΙ.....
Σχετικα με την σκηνη Νταιζης-Αντιγονης μου αρεσε υποκριτικα αλλα βαρεθηκα την γνωστη καραμελα.... Το εχω ξαναγραψει οτι στα θεματα μητροτητας τις θεωρω εξισου αθλιες, η Αντιγονη πεταξε το παιδι της για εκδικηση του εραστη της ενω η Νταιζη το πεταξε για τα φραγκα....
Γενικα το θεμα της μητροτητας ειναι εντελως απαξιωμενο στην σειρα, απο το συνολο των μαναδων της σειρας Ευα, Δαφνη, Μελιτα, Νταιζη, Αμαλια, Αγγελα, Αντιγονη, Στελλα..... για μενα μονο η Δαφνη μπορει να χαρακτηριστει καλη μητερα! Ολες οι υπολοιπες εχουν υποπεσει σε εγκληματικα λαθη η καθε μια ξεχωριστα, οπως η εγκαταλειψη, η υπερπροστασια, η εκμεταλλευση, η αδιαφορια, η προτεραιοτητα του συντροφου σε σχεση με το παιδι κτλ.

Δεδομενης της προηγουμενης διατυπωσης μου, δειχνω κατανοηση στο θεμα της Μαριλιας..... Δεν συμφωνω ουτε με τα λογια της, ουτε με τις πραξεις της αλλα μπορω να καταλαβω το ξεσπασμα της....
Αλλωστε παντα ηταν τσαμπουκαλου η μικρη και παντα ειχε επικριτικη παρουσια, περιμενω να δω και την ωριμοτητα που αποδεδειγμενα διαθετει και τελικα να δεθει ακομα περισσοτερο με την μητερα της μεσα απο ολο αυτο....

Οι διαλογοι Νταιζης-Στελλας θεωρω οτι υποτιμουν προκλητικα την νοημοσυνη του κοινου και απαξιω να τους σχολιασω....
Τουλαχιστον χαιρομαι που ειδα μια σχετικη μειωση στις σκηνες της Στελλας, η υπερβολικη παρουσια της οποιας, ειναι πιστευω αρηκτα συνδεδεμενη με τα πτωτικα ποσοστα τηλεθεασης απο την απαγωγη της και μετα....

Τα Λουκανορακια μου αρεσουν πολυ αρκει να μην ακουω ακριβοδικαιες μεγαλοστομιες.....
Ενω μου αρεσε η αναφορα μετα απο τοσο καιρο στο θεμα του Στελιου, δεν την θεωρω τυχαια και φοβαμαι οτι θα χρησιμοποιηθει απο τον δαιμονοποιημενο πλεον Ρουσσο ως οπλο απεναντι τους....
Απο την σκηνη στο κρεβατι κραταω μονο τις ζουζουνιες, γιατι δεν βρισκω καμια λογικη στο διλημμα να κανουν Πασχα με τους φιλους τους ή να αξιωθουν μια φορα να σκεφτουν και τον καημενο τον Ευκλειδη που σιγουρα εχει περισσοτερη αναγκη την παρουσια τους....

Κλεινω με τον συγκλονιστικο κο Αρζογλου που με συγκινησε πολυ με τις διαλειψεις της αφηγησης του.... Νομιζω ηταν μια απο τις υποκριτικα αρτιοτερες σκηνες στην σειρα, δεν ξερω τι να πρωτοθαυμασω το βλεμμα του, τις παυσεις της φωνης του, την εκφραση του προσωπου του.....
Ομολογω οτι το θεμα ξεριζωμου του Ηλια αρχικα το ειδα σαν γεμισμα επεισοδιων, αλλα στην πορεια μου αρεσε πολυ η σεναριακη προσεγγιση του, σε συνδυασμο παντα με την καταπληκτικη ερμηνεια του κου Αρζογλου.....

Εξελίξεις μηδέν.. ενδιαφέρον μηδέν.. πάλι καλά που υπάρχουν κάποιοι ΗΘΟΠΟΙΟΙ σε αυτό το σήριαλ και σώζεται από την ΑΠΟΛΥΤΗ αθλιότητα..
Από ότι είδα διαφέρω από το κλίμα του φόρουμ αλλά δεν ξεκίνησα αν βλέπω αυτό που είδα χτες…

Αδυναμία για να δημιουργηθεί ένας ορίτζιναλ κακός κάνοντας τους ήρωες καρικατούρες..
Λυπάμαι δεν με συγκινεί η Νταίζη που θέλει το χάδι της μάνας.. γιατί μέχρι πρότινος ήθελε να βουτήξει όλη της την περιουσία επειδή στερήθηκε.. Γιατί παραλίγο να σκοτώσει μια έγκυο και το αγέννητο παιδί της για να πάρει λεφτά.. Δεν με αγγίζει η δυστυχία της, δεν με αγγίζει καν ο ερωτάς της αν και πρόκειται για μια από τις πιο δυνατές χημείες του σήριαλ.. Απλά δεν.. Και η προσέγγιση της Στέλλας λυπάμαι που το λέω αλλά είναι εμετική.. Μάνα της Νόρας είναι, όχι μια άσχετη.. Ρεαλισμός μηδέν, αξιοπρέπεια μηδέν…

Και για να εμφανίσουν την Εύα που άφησαν ξεκρέμαστη κατά τα γνωστά επαναφέρουν ιστορίες από την κρύπτη.. Η Εύα αυτομαστιγώνεται για τρίτη χρονιά σερί, λες και φταίει ακόμα κα για το προπατορικό.. Η ιστορία της Εύας και του Νικόλα πετάγεται άσχετα μετά από δύο χρόνια και η Μαρίλια κατηγορεί τον πατέρα που στο τελευταίο επεισόδιο της σεζόν είπε μπαμπά.. Τόσο πρόχειρα έγινε τόσο απλά το παίρνουν πίσω…

Όαση στη μετριότητα ο εξαιρετικός κύριος Αρζόγλου.. Με ένα βλέμμα, με απλές κουβέντες περνάει την απόγνωση του χωρίς να βγαίνει γελοίος.. Ανθρώπινος με συναίσθημα.. απλά υπέροχος…

Η Εύα συνεχίζει την περιοδεία κατηγορώντας τον εαυτό της.. πόσο ακόμα να τιμωρηθεί αυτή η κοπέλα? Η ζωή της διαλύθηκε δις.. και υποψιάζομαι ότι έρχεται και τρίτη… πλήρωσε τα λάθη της και τον έρωτας της πού πιο ακριβά από ότι χρειαζόταν.. Λάθη τραγικά δεν λέω, αλλά στο κάτω κάτω όταν γέννησε τη Μαρίλια ήταν παιδί.. και τα λάθη της προσπάθησε να τα διορθώσει… κάθε χρονιά τα ίδια κατάντησε κουραστικό…

Εξαιρετική και η κυρία Παπαδημητρίου…

Οι Λουκανορικές σκηνές σαφώς βελτιωμένες αλλά δεν πείθομαι.. Το ζευγάρι κάηκε.. Ότι και να μου δώσουν τώρα δεν μου αρκεί..

Η Λάμπου την αφήγηση της την απέδωσε με τον καλύτερο τρόπο.. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η χημεία που έχει με το Σταύρου.. Το αν δεν μας ενδιαφέρει το ζεύγος και πολύ δεν νομίζω ότι νοιάζει κανέναν οπότε δεν έχει νόημα να το αναφέρω.. Η Εριέττα με ενδιαφέρει ως αδερφή του Λουκά.. Ο Στέφανος μου είναι παγερά αδιάφορος.. Πιο αποτυχημένος χαρακτήρας και από τον συνονόματο του στη Βέρα... Αν δεν ήταν ο Σταυρού πιστεύω θα γελάγαμε.. Από τις ελάχιστες σκηνές που άξιζαν για να δεις.. Αλλά ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη…
Αν ο Στέφανος επιστρέψει στη Μελίτα έπειτα από όλο αυτό που δείχνουν με την Εριέττα τότε θα μιλάμε για την απόλυτη κατάντια.. Με όλη τη σημασία της λέξης…

Ο πόλεμος που ξεκινάει μου προκαλεί αποστροφή.. Δεν βλέπω το Λουκά που ήξερα, δεν βλέπω το Ρούσσο που ήξερα.. Δεν βλέπω τίποτα από αυτά που ήξερα.. Τα σχέδια εκδίκησης καλά είναι για αυτούς που μπορούν να τα στηρίξουν.. Ο Λουκάς δεν είναι έτσι.. και ο Ρούσσος δεν είναι ο Άγγελος Αντύπας. Τόσο απλά…

Μετά από περίπου ένα μήνα αποχής συνεχίζω να απογοητεύομαι.. Ίσως για όσους βλέπουν συστηματικά το χτεσινό ήτα μια ανάσα αλλά για μένα παραμένει αδιάφορο και απάλευτο…

Υγ. Η Εύα φταίει για όλα, το ξέρουμε..
Υγ2. Η Nόρα οχτώ μηνών έγκυος με τη ρίζα περασμένη πως μας φαίνεται?
Υγ3 Πάλι καλά πέτυχα επεισόδιο που δεν είχε την κατσαρή πρώτη μούρη..
Δεν ψηφίζω.. καλά κουράγια να χουμε…

Το επεισόδιο ήταν ωραίο. Μου άρεσε η σκηνή με τον Λουκά και την Νόρα στο γραφείο, ο Λουκάς είπε στην Νόρα για αυτά που έμαθε και τα συζήτησαν και λίγο μεταξύ τους. Η σκηνή με την Νόρα, την Δάφνη και τον Ηλία ήταν πολύ ωραία, η Νόρα πήγε να δει την Δάφνη και τον Ηλία και τους είπε και ότι πήραν παράταση για λίγο καιρό για να μην ανησυχούν γι' αυτό. Η σκηνή με τον Λουκά και την Νόρα που συζητούσαν στο σπίτι τους ήταν πολύ ωραία, ο Λουκάς και η Νόρα μίλησαν λίγο για τα παλιότερα και φάνηκε και γιατί δεν είχαν αναφερθεί παλίοτερα σε αυτό. Η σκηνή με την Εύα, τον Νικόλα και τον Λευτέρη ήταν πολύ καλή, η Εύα με τον Λευτέρη άκουσαν αυτά που τους είπε ο Νικόλας από την κουβέντα που είχε με την Μαρίλια και μετά έφυγε και ο Λευτέρης φάνηκε και πάλι ότι θέλει να είναι μαζί της. Η σκηνή με τον Στέφανο και την Εριέττα που του είπε ότι ντράπηκε να μιλήσει στον Λουκά και θέλει να του πει κάποια πράγματα και που του εξιστόρησε το πώς παντρεύτηκε και του είπε τα πάντα για τον άντρα της και εκείνος την άκουσε και κατάλαβε και την συμπεριφορά της στο θέμα της σχέσης του με την Μελίτα και αυτη την στάση της, ήταν πολύ καλή.

Γενικά το επεισόδιο μου άρεσε και το ψηφίζω καλό.

Φταεί η Κρίση, Φταίει η Έλλειψη Φαντασίας, Φταίει ο Αναδρομος, το ΔΝΤ, Γιώργο Χάσαμε και το χθεσινό, με ελάχιστες εξαιρέσεις κάποιους ηθοποιούς που με το κύρος, το ταλέντο και τη χημεία τους σώζουν ό,τι μπορεί να σωθεί!!

Το Εθνικό χθες μίλησε. Ο Κώστας Αρζόγλου, με το κύρος και το ταλέντο του, έδωσε πνοή στον κατατονικό Ηλία, μας μετέφερε το πρόβλημα και μας συγκίνησε. Κατάφερε να μας πείσει χωρίς να γίνει γραφικός και γελοίος.

Στη σκηνή Νταίζης-Αντιγόνης, το ταλέντο και η χημεία Μίλησαν. Χωρις Υπεροβολές, με μέτρο και από τις δύο, είδαμε για πρώτη φορά μια σκηνή ούσιας ανάμεσα σε μάνα και κόρη.

Τη σκηνή με την μάνα "ανδρίκελο" δεν τη σχολιάζω γιατι μόνο αναγούλα δε μου έφερε.

Για Φινάλε, η αφήγηση της Εριέττας. Η αφήγηση τα είχε όλα, συναίσθημα, πίκρα, απογοήτευση, ίσως και ενοχή. Μας έφτιαξε εικόνες, αν και όπως είπε και η αγαπημένη Μαρία κούρασε. Ο Στέφανος, βουβός ακροατής, στο μεγαλύτερο μέρος της σκηνής, μίλησε με το βλέμμα, την τρυφερότητα και την κατανόηση. Θύμισε σκηνές με την Έυα όπου και εκεί έβγαζε μια γλύκα και μια τρυφερότητα. Μακάρι να συνεχίσουν έτσι, γιατί τουλάχιστον ερμηνευτικά το έχουν.

Καλό από εμένα για τα παραπάνω
Να περνάμε όμορφα