Ποιές είναι οι σκηνές των διαφόρων ηρώων που μας έχουν "εντυπωθεί" σ'αυτά τα τρία χρόνια?

Πρώτη φορά ανοίγω ένα νέο θέμα, και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, θα δούμε!

Νομίζω οτι όλους μας έχουν αγγίξει κάποιες σκηνές , περισσότερο από άλλες, και μας έχουν μείνει στη μνήμη....
Θα μπορούσαμε λοιπον να τις περιγράψουμε, χωριστά για κάθε ήρωα, ώστε να σχηματιστεί ένα "κολλάζ" που θα περιέχει τις καλύτερες σκηνές ή ερμηνείες, που θα μας μείνουν αξέχαστες....

Κάνω την αρχή, λέγοντας εξ αρχής ότι σίγουρα θα έχω παραλείψει πολλά, αλλά γι'αυτό ακριβώς χρειάζεται να συμπληρώσει καθένας τις "σπέσιαλ" σκηνές γι'αυτόν....

Αρχίζω λοιπον:

ΣΤΕΦΑΝΟΣ:
Απειρες είναι οι σκηνές του Στέφανου που μου άρεσαν , αλλά μου έχουν μείνει περισσότερο:
--Οταν τον είδαμε με τη μητέρα του για πρώτη φορά, τότε που νόμιζε οτι εκείνη δεν μπορούσε να μιλήσει.... Μας έδωσε καθαρά τη στενή σχέση που τους συνέδεε, και με συγκίνησε...
--Η σκηνή αντιπαράθεσης με την Ευα στο σπίτι του, αφού της είχε γνωρίσει τη μητέρα του. Φοβεροί και οι δύο...
--Η σκηνή που είναι μόνος του, αφού έφυγε η Μελίτα, να περπατάει μέσ'στο σαλόνι, με ανοιχτό πουκάμισο κι ένα ποτό στο χέρι.... Σεξουαλικότητα χωρις επιτήδευση, που "έσπαγε" την οθόνη...
--Η σκηνή που πήγε νύχτα στο σπίτι της Μελίτας, της είπε κάποια λόγια, ενώ η Αμαλία άκουγε, κρυμμένη πίσω απ'την πόρτα. Στέφανος και Αμαλία με συγκίνησαν....
--Οταν αντιμετώπισε τη μάνα του γιά πρώτη φορά, αφού διαβάστηκε η διαθήκη του Λαζαρίδη. Ο σπαραγμός του απερίγραπτος!
--Οταν βρήκε τη μητέρα του αναίσθητη, και νόμιζε οτι είχε πεθάνει. Εδειχνε όλο τον πόνο, την απελπισία αλλά και τις τύψεις του, γιατί ο ίδιος την είχε παρακινήσει να αυτοκτονήσει, λίγο πριν....
--Ολες οι σκηνές που τα λέει "χύμα" στη Μελίτα. Τις ευχαριστιέμαι, γιατί λέει αλήθειες και γιατί είναι φανταστικός ο τρόπος που τις λέει!
--Τα έντονα και έκθαμβα βλέμματα που ρίχνει στην Εριέττα, κάθε φορά που ανακαλύπτει μιά καινούργια απόδειξη της αγάπης της, σαν να του φαίνεται απίστευτο οτι κάτι τέτοιο μπορεί να είναι "υπαρκτό"!

ΕΡΙΕΤΤΑ:
--Η σκηνή που παρακολουθούσε, μόνη της στο αυτοκίνητο, το Στέφανο να βγαίνει απ'τη φυλακή και να αγκαλιάζεται με τη Μελίτα!
--Ο τρόπος που φάνηκε στο πρόσωπό της η χαρά της όταν ο Στέφανος της είπε οτι θα είναι μαζί της, στο παρόν και στο μέλλον!
--Γενικά ο τρόπος που το βλέμμα της γυρίζει πάντα στο Στέφανο, σαν να έχει ανάγκη να τον κοιτάζει τόσο συχνά, σαν να παίρνει δύναμη απ'αυτόν....

ΝΤΑΙΖΗ:
--Ολη η σκηνή με το Λουκά, οταν της είπε όσα έμαθε απ'τον αστυνόμο για τους βιασμούς της. Η εσκεμμένη κυνικότητα με την οποία του απάντησε, για να μη δείξει πόσο την πονάει αυτό το θέμα, με συγκίνησε περισσότερο απ'όλες τις άλλες αναφορές της στα παιδικά της τραύματα....
--Ενα βλέμμα μοναδικό, μετά από μιά συζήτηση με την Αντιγόνη, δεν θυμάμαι πότε ακριβώς, το βλέμμα μου έμεινε!

ΜΕΛΙΤΑ:
--Οταν διάβαζε παραμύθια στη Νεφέλη. Είχε μιά ήρεμη και γλυκειά έκφραση....
--Οταν ανέβαινε τη σκάλα , μονολογώντας "Καλή χρονιά, Στέφανε"!
--Οταν ετοιμαζόταν και ντυνόταν για να πάει στο γεύμα με το Στέφανο και τη Δάφνη, για τη συνεργασία τους. Ηταν και πολύ όμορφη, και απέπνεε μιά κοριτσίστικη ερωτική προσμονή...

ΕΥΑ:
--Το πρώτο ερωτικό φιλί που αντάλλαξαν με το Νικόλα στην παραλία. Με άγγιξε περισσότερο από όλες τις ερωτικές σκηνές της με το Μάνο...
--Η σκηνή με τη Μαρίλια, όταν της πήγε το αρκουδάκι σαν δώρο για το γάμο της με το Μάνο. Με συγκίνησε...
--Οταν προχωρούσε μέσα στη θάλασσα, αφού είδε το Μάνο μαζί με τη Μελίτα. Πολύ υποβλητική σκηνή....
--Οταν ο Χρήστος είχε "γρατζουνίσει" το Στέφανο κι η Εύα του περιποιόταν την πληγή και τη φίλησε "για να περάσει"... Ηταν πολύ χαριτωμένη σκηνή κι έδειχνε αυτό που τους συνέδεε, μιά τρυφερή και παιχνιδιάρικη σχέση.
--Η σκηνή της με τη Δάφνη όταν είχαν απαγάγει τον Αγγελο. Ατόφιο κομμάτι ζωής!!
--Επίσης απ'την απαγωγή, το βλέμμα της όταν παρακολουθούσε το βίντεο με τον Αγγελο. Τα έλεγε όλα με αυτό το βλέμμα!

ΑΜΑΛΙΑ:
--Η σκηνή με τον Ρούσσο στη φυλακή, όταν λέει οτι θα σταθεί δίπλα του και θα πεί ψέμματα για να τον γλυτώσει. Με συγκίνησε...
--Η σκηνή στο νοσοκομείο που κινδύνευε η Μελίτα, κι η Αμαλία έδινε οδηγίες στο Ρούσσο, γιατί αν πάθαινε κάτι η Μελίτα, θα χανόταν κι η ίδια.... Μοναδική! Επίσης στο νοσοκομείο, η σκηνή που έριξε κάτω την τσάντα της, μέσ'στον πανικό της να βρεί το κινητό της....
--Και βέβαια όλες οι σκηνές αστραφτερών διαλόγων με το Ρούσσο και τους υπόλοιπους, αρκεί να μην το παρακάνει...

ΝΙΚΟΛΑΣ:
--Ολη η σκηνή με τη Δάφνη, όταν "έπεσαν οι μάσκες" μεταξύ τους, σχετικά με το Λευτέρη, και είδαν οτι δεν μπορούν ο ένας χωρις τον άλλον.... Ηταν και οι δύο υπέροχοι!
Και βέβαια αρκετές σκηνές χιούμορ με το Λουκά, όπου ο τρόπος του να λέει τις ατάκες είναι πολύ ιδιαίτερος....

ΔΑΦΝΗ:
Δεν τις θυμάμαι όλες, αλλά κυρίως είναι αυτή που αναφέρω πιό πάνω μαζί με το Νικόλα, όπως και η σκηνή που "σπάει" όταν παίρνουν τον πατέρα της οι νοσοκόμοι ....

ΜΑΝΟΣ:
--Όλες οι σκηνές που τον πιάνει η κρίση πονοκέφαλου απ'το χτύπημα στο κεφάλι. Ηταν πολύ πειστικός...
--Η σκηνή που μαθαίνει οτι η Εύα θα παντρευτεί το Στέφανο, ή κάτι σχετικό με την Εύα και το Στέφανο, δεν θυμάμαι ακριβώς, και απ'τη μανία του χτυπάει τις γροθιές του στα βράχια...
--Η σκηνή του αποχαιρετισμού με τη Νεφέλη, πριν φύγει για Αμερική.... Η καλύτερη παρτενέρ του!

ΛΟΥΚΑΣ: ΄
Οι σκηνές που διαπρέπει είναι κυρίως οι κωμικές, όχι όμως οι φάρσες. Οταν κάνει μιά ελαφριά διακωμώδηση της κατάστασης , είναι στο στοιχείο του. Είναι άπειρες αυτές οι σκηνές, δεν μπορώ να τις ξεχωρίσω. Σήμερα είδα αυτά τα "αγριευτικά" που έλεγε στο Νικόλα για να τον "παρηγορήσει" για την απιστία της Δάφνης, κι ήταν τέλειος. Εχει επίσης αρκετές σκηνές μεγάλης τρυφερότητας με τη Νόρα, που τα Λουκανοράκια θα θυμούνται σίγουρα με ακρίβεια....
Στα πολύ δραματικά μέρη βγαίνει λίγο "κορδωμένος" αλλά έχει κάνει μεγάλη πρόοδο από τότε που άρχισε η σειρά!

ΝΟΡΑ:
--Η έκφρασή της και το χαμόγελό της όταν επιτέλους ακουσε το πρώτο κλάμα του μωρού της, ήταν πολύ αληθινά και με συγκίνησαν.
--Η περιβόητη σκηνή στο Ξενοδοχείο που είχε πάει με το Μπέλλο, που παίρνει πόζα βάμπ και λέει "ανοιχτά είναι" ή κάτι τέτοιο , για να κάνει το Λουκά να ζηλέψει!!! Ηταν πολύ σπέσιαλ σκηνή!
--Ολες οι σκηνές που κάνει "ζημιές", παραπατάει, σκορπάει αντικείμενα, κλπ., μου προκαλούν μιά πολύ τρυφερή αντίδραση.
Και βέβαια ισχύει και γι'αυτήν ότι έχει πολλές σκηνές που κυρίως τα Λουκανοράκια μπορούν να περιγράψουν πιό ειδικά....

ΗΛΙΑΣ:
Σ'όλες τις σκηνές του είναι φανερή η δύναμή του σαν ηθοποιός, η φυσικότητά του, η γνησιότητά του, αλλά αυτό που με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα είναι το βλέμμα του. Ενδεικτικά:
--Στή σκηνή που βλέπει το Στέφανο αγκαλιά με τη Μελίτα στο εργαστήριο της Δάφνης, πώς κοιτάει τη Μελίτα μετά!
Απίστευτος!
--Οταν πάνε οι μπουλντόζες να του γκρεμίσουν το σπίτι!
--Η σκηνή που τον παίρνουν οι νοσοκόμοι , το βλέμμα και τα λόγια του "τι σας έκανα?", θα ράγιζαν και πέτρες!!!

ΡΟΥΣΣΟΣ:
Τον θεωρώ πολύ καλό ηθοποιό, αλλά περιέργως δεν μου έχει "μείνει" κάποια ιδιαίτερη σκηνή στο μυαλό, είναι πάντα στο υψηλό επίπεδο που μας έχει συνηθίσει.
--Μιά σκηνή που θυμάμαι, είναι βέβαια αυτή που εύχεται , μόνος του, κάθε ευτυχία στο γάμο του Λουκά και της Νόρας!

ΥΓ: Ως συνήθως, ξέχασα κάτι:
ΑΝΤΙΓΟΝΗ:
Ισχύει και γι'αυτήν ό,τι και για το Ρούσσο: Είναι υπέροχη σ'όλες της τις σκηνές, και αυτό που με εντυπωσιάζει, είναι οτι μπορεί να πάει στην ίδια σκηνή, απ'την ειρωνία στην δραματικότητα εν ριπή οφθαλμού, και είναι κάτι που πραγματικά την κάνει μοναδική!

Jessie υπέροχο τόπικ θα σχολιάσω σίγουρα αναλυτικά αργότερα !!!

Πολύ ενδιαφέρον τόπικ. Πού τα θυμάσαι όλα αυτά, jessie μου; Λόγω έλλειψης χρόνου θα επανέλθω μες στο Σαββατοκύριακο, αν και ομολογώ ότι ο πρώτος κύκλος μού φαντάζει αρκετά μακρινός και ενδέχεται να τον αδικήσω σε σχέση με τους άλλους δύο. Θα στύψω το μυαλό μου και κάτι θα γίνει.

Ωραίο τόπικ άνοιξες Τζέσυ!!

Χαρακτηριστικά να πω την υπέρτατη σκηνή της καρυγης στην παραλία με τη ΘΕΑ Ξυλά, και τη σκηνη της Ευας με τη Μαρίλια. στο τέλος του πρώτου κύκλου με το νυφικό...
Αpο τις καλύτερες και των τριων κύκλων κατ'εμέ..

Υπέρτατη σκηνη της κυρίας Παπδημητρίου μια βουβή σκηνη δευτερου κύκλου που είχε κάψει τη διαθήκη...

Δεν μπορώ να μην αναφέρω, την αυτοκτονία του Σταυρίδη, με είχε συγκινίσει ο Ζουγανέλης..
Το μοναδικό επισόδιο των Μυστικών που δάκρυσα...

Επίσης απο τις σκηνές που μου έρχονται άνετα στο μυαλό.. Μπουγιούρης-Γεωργόνη στην παραλία.. όταν έμαθαν οτι ηταν αδέρφια...

Εν καιρώ θα μου έρθουν κι άλλες...
Τέλος, κλείσιμο δέυτερου κύκλου.. ο Μπουγιούρης αποχαιρετά την Ευα με ένα φιλί απο μακριά και μαζί και το τηλεοπτικό κοινό που τον αγάπησε σαν ήρωα..ΘΕΟΣ!!!

Υγ. Να μην αναφερθω ακόμα σε σκηνές Σταυρου και Ξυλά που λατρευώ... το αφήνω για αργότερα..

JESSIE οντως πολυ ωραιο θεμα!!!!Θα το σκεφτω λιγο και θα λαβω μερος στη συζητηση σας!!!

Λοιπόν ............

Νόρα:

• Στην απαγωγή της από το Στέλιο όλες οι εκφράσεις της τα πάντα και την ώρα που δάκρυσε στο κελί και κατάλαβε ο Λουκάς οτί ο Στέλιος τη βίασε
  
• Την ώρα που γεννήθηκε η μικρή της το προσωπό της είχε μια ηρεμία μια γαλήνη και μια γλύκα ταυτοχρόνως μαζί με την εξάντληση που πρέπει να έχει μια γυναίκα που μόλις γέννησε
  
• Φυσικά η θεική ατάκα της που έχει γράψει ιστορία ''Ελα ανοιχτά είναι''
  
• Γενικά οι εκφραστικές της ματάρες που σε όποια σκηνή και να παίζει σε όλες τις ερμηνείες της είναι θεάρα και ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΑΤΗ
  
• Το πηγαίο της χαμόγελο...
  
• Στην απαγωγή των 4 κοριτσιών όταν ξυπνάει από τον ''εφιάλτη''
  
• Όταν προσπαθούσε να κρυφτεί από τις ''απορίες'' του Λουκά που ήταν καταγεγραμένες στο ημερολόγιο....
  
• Όταν έμαθε για το Στέλιο που ξεπλενόταν στη ντουζιέρα καθώς και πάλι στη ντουζιέρα μετά το βιασμό
  
• Βασικά νομίζω όλες τις οι σκηνές είναι
  

Λουκάς:

• Το ξεσπασμα του όταν καθάριζε την εικόνα της Νόρας που είπε ''δεν υπάρχει εδέμ χωρίς εσένα Νόρα''
  
• Όταν τον χτυπησε το αυτοκίνητο
  
• Οι υπέροχες γκριμάτσες που παίρνει στις κωμικές σκηνές...
  
• Όταν η Νόρα του έδωσε με το ζόρι το γάλα
  
• Το εκπληκτικό του βλέμμα όταν ''όρμηξε'' στο Στέλιο και η κραυγή που έβγαλε
  
• Το ξέσπασμα του αφού είχε μάθει την αλήθεια για τον πατέρα του
  

Δάφνη:

• όταν 'εκλαιγε στην αγκαλιά του Λουκά και έλεγε πως ήθελε να πάρει πίσω την ευχή της
  
• η πρώτη λποθυμία της εγγυμοσύνης της μετά αφού είχε δει το Νικόλα με την Εύα αγκαλιά
  
• το βλέμμα της όταν ο Νικόλας της ανακοίνωσε γιατί δε παντρεύτηκαν
  
• Η σκηνή που από το τηλέφωνο καάλαβε οτί κάποιοι έκαναν κακό στο Νικόλα όταν δούλευε ταξί
  
• το χαμόελο που είχε όταν ο πατέρας της την παρέδωσε νύφη και γενικά η ευτυχία που απέπνεε εκείνη τη μέρα όπως και τη μέρα της γέννησης του μικρού
  
• Και βέβαια η στιγμή που αποχαιρετούσε την Εδέμ
  

Νικόλας:

• το ξέσπασμα του μια μέρα πριν φύγει ο αδελφός του
  
• οι ατελείωτες γκρίνιες περι ύπνου
  
• η αγκαλιά του με τη Νορα όταν ήταν στο κελί και η αντίδραση του όταν έμαθε για την εγκυμωσύνη της
  
• η χριστουγεννιάτικη βραδυά που γύρισε σπίτι (που δεν πήγε στην Αμερική) και η Δάφνη όρμιξε στην αγκαλιά του[αυτό το βάζω και στη Δάφνη]
  

Εύα:

• η κραυγή της στην παραλία και η έκφραση της όταν έλεγε οτί θέλει να εκδικηθεί το Μάνο
  
• η στιγμή που θυμόταν τα αγαπημένα της πρόσωπα πριν ''πέσει''
  
• και κάτι που μου έκανε κακκή εντύπωση δε μου άρεσε ο τρόπος που καθόταν στο αεροπλάνο όταν γυρνούσε από Παρίσι
  

Μάνος:

• γενικά στις σκηνές με τις κόρες του αλλά ιδίως με τη Νεφέλη εκεί που έπαιζαν
  
• όταν ενημέρωσε όλη την παρέα οτί θα φύγει
  
• όταν πήγε να σκοτωθεί επειδή είχε μετανοιώσει για τα εργοστάσια επειδή κινδύνευε το παιδί του
  

Ηλίας:

• οταν πήγε να πνίξει την Εύα
  
• όταν τα βρήκε με την κόρη του πριν το γάμο της
  
• το περιστατικό με τις μπουλντόζες στην Εδέμ....
  

Τιτανομέγιστοι:
γενικά υπάρχουν πάααρα πολλές εκφράσεις και σκημές τους που είναι εξαιρετικές αλλά αυτές που μου έχουν μείνει είναι...

• να τρώνε αγκαλιά χοντ-ντογκ
  
• όταν η Αμαλία έβαζε κρεαγιόν πριν το γάμος του Λουκά με της πέργκολας ο Πέτρος κορόιδευε και αυτή και τη Μελίτα και έκανε τις ίδιες κινήσεις
  
• οι συζητήσεις τους περί πίνακα με καπετάνιο
  
• και φυσικά η Αμαλία που φοράει το μαύρο βέλο και μπάίνει στο γραφείο
  

Επίσης κάτι που μου έχει μείνει ειναι ο θάνατος του αστυνόμου Σταυρίδη καθώς και η αντίδραση της Νόρας και η αγκαλιά του Λουκά υπέροχοι και οι 3 τους και ο αστυνόμος Παναγιώτης σε αυτή τη σκηνή !!!

Αυτα μέχρι στιγμής αν θυμηθώ κάτι άλλο ξανασχολιάζω!

Αυτά είναι! Μαζί σας τα ξαναθυμόμαστε κι είναι τόσο ωραίο αυτό!
Μαράκι μου ανέφερες σκηνές που μου είχαν διαφύγει , και σιγά σιγά μου έρχονται στο μυαλό. Πχ. η σκηνή που η Δάφνη ακούει στο τηλέφωνο οτι πλήγωσαν το Νικόλα στο ταξί, ή η σκηνή που ο Λουκάς κοιτάει μιά φωτογραφία της Νόρας, τότε που την απήγαγαν και λέει όσα λέει.... Ακόμα τη σκηνή της Αντιγόνης που πέρασε μια νύχτα άγρυπνη, πριν αποφασίσει να κάψει τη διαθήκη, που μας θύμισε η Foulitsa!
Για να δούμε, τι άλλο θα θυμηθούμε!

Nα και μερικά ακόμη σίγουρα θα μου έρθουν και άλλα πάντως

• όταν η Νόρα έμαθε οτί περιμένει ψυχουλάκι !
  
• τα μάτια της Εύας όταν είδε το γιο της στην κάμερα
  
• η επιστροφή του Λουκά από Ναύπλιο
  
• η αγκαλιά της Δάφνης και τού Νικόλα και τα χαμόγελα τους όταν έμαθαν οτί η Νόρα γεννάει!
  
• όλες οι νύχτες των Λεωντιδών και οι ευχές καθώς και η νύχτα της έναρξης της 2ης σεζόν που ήταν εκεί η Νόρα και ο Λουκάς και είχαν το διάλογο που είχαν <3
  
• όταν ο Μάνος έσωσε τη Μαρίλια
  
• όταν ο Στέφανος βρήκε τη μητέρα του χαπακωμένη και λυπόθυμη
  
• γενικά σκηνές παρείστικες
  
• και η ΛουκαΝορική (βασικά όλες οι ΛουκαΝορικές αλλά ας μην επεκταθώ γιατί θα γράφω μέχρι μεθαύριο ) του επεισόδιο 344 <<Να σου πω μια αλήθεια ?? Σε αγαπάω και είναι αλήθεια >>
  

Εν καιρω θα γραψω περισσοτερα αλλα οι σκηνες που με συγκλονισαν πιο πολυ απο ολες στη σειρα ειναι αυτες τοτε με την απαγωγη της Νορας απο τον Στελιο...Απο τη στιγμη που η Νορα φευγει απο το σπιτι δινοντας ενα φιλι στο μαγουλο του Λουκα μεχρι τη σκηνη που πηγαινει στου Ρουσσου μεσα στα αιματα και λεει οτι θελει να παρει μερος στην υπερασπιση τα βλεπω και μου σηκωνεται η τριχα...Η σκηνη του βιασμου,η σκηνη μετα που κλαει διπλα απο το παραθυρο,η σκηνη που αγκαλιαζει τον Λουκα μετα τον πυροβολισμο,εκει που ο Λουκας καταλαβαινει οτι την βιασε απλα απαιχτες!!!!!!Η γυναικα εδωσε ρεστα...
Και τωρα που επιασα το θεμα Νορα σε συνδυασμο με στεναχωρες σκηνες μου αρεσαν οι σκηνες και στο υπογειο...Ειδικα εκεινη που παιρνει το οπλο και ειναι ετοιμη να αυτοκτονησει...Αυτα που λεει μετα στις αλλες κοπελες οτι δηλαδη εχουν παιδια...Και φυσικα μια σκηνη που μου εμεινε ηταν μια που εβαζε make-up στις πληγες της...Ηταν μια σκηνη που εδειχνει τους υπολοιπους Μανο-Ευα,Δαφνη-Νικολα και Μελιτα -Οδυσσεα να ειναι μαζι και επαιζε το "Θεος αν ειναι" και εδειχνει τον Λουκα στη κατασκηνωση να κλαει νομιζω και τη Νορα να κλαει βαζοντας make-up στις πληγες...
Θα επανελθω και με αλλους χαρακτηρες και πιο χαρουμενες σκηνες!!!!!

Πολυ ωραιο τοπικ Jessie!!

- Οταν μαθαινει ο Μανος οτι η Μαριλια ειναι κορη του
- Αμαλια Κυριακος στο κελι και ο Λουκας με τον Πετρο να προσπαθουν να βγαλουν ακρη (και η συζητηση μετα του Λουκα να εξιστορει τη σκηνη στη Νορα μες την τρελη χαρα)
- Ο Μανος οταν καταστρεφει το απουσιολογιο και ερχεται η Δαφνη καθως και οταν η Νορα βλεπει το απων-απουσα στο καινουριο απουσιολογιο
- Ο Λουκας οταν κλαιει στο βραχο τοτε που ειναι η Ευα στο νοσοκομειο και λεει την παιρνω πισω την ευχη μου, μονο οι φιλοι μου να ειναι καλά
- Η πρωτη σκηνη του Στεφανου με την Αντιγονη
- Η Δαφνη με την Ευα οταν ειχαν απαγαγει τον Αγγελο
- Η Ευα οταν μαθαινει την αληθεια για τον Στεφανο κ τη Μελιτα
- Οταν ο Λουκας και η Εριεττα συναντιουνται πρωτη φορα ως αδερφια
- Νταιζη-Χρηστος στο μαγαζι που του αφιερωνει τραγουδι κ αυτος χορευει την παραμονη του γαμου της με τον Μπελλο

Τώρα δεν έχω χρόνο να γίνω γραφική και να αρχίσω να αναφέρω σκηνές Μπέλλου!!!!
Θα το κάνω άλλη στιγμή με ηρεμία...

Έτσι για το καλό όμως θα αναφέρω δυο άλλες... άνευ Μήτσου.......! Tυχερέεεεεεεες!!!


Η μια είναι με Μάνο και Δάφνη στην Εδέμ όταν μαθαίνουν πως είναι αδέρφια...

και η άλλη

είναι μια πολύ μικρή σκηνή που εμένα μου άφησε πολύ γλυκιά αίσθηση (και το είχα πει και τότε) στο γάμο Λουκά - Νόρας που ο Νικόλας χόρεψε με τη Μαρίλια!

Υστερόγραφον: Πολύ ωραίο θέμα Jessie

Πολύ ωραίο τόπικ Τζέσυ!

Να πω και εγώ λίγα πράγματα, όσο θυμάμαι δηλαδή

~Η απαγωγή της Νόρας και ο βιασμός της από το Στέλιο & μαζί η κραυγή του Λουκά που πάει να σώσει τη Νόρα και σκοτώνει το Στέλιο

~Οι σκηνές του Μάνου με τις κόρες του

~Φυσικά όλες οι ΛΝ σκηνές του πρώτου & δεύτερου κύκλου

~Φυσικά δεν ξεχνιέται και το επεισόδιο με το "Έλα, ανοιχτά είναι"

~Το τελευταίο επεισόδιο του δεύτερου κύκλου. Η ΠΑΡΕΑ να χορεύει κάτω από τη βραχή, μετά ο αποχαιρετισμός με τη Παρέα και όταν οι 2 σκιές του Μάνου και της Εύας έγινα μια και το φιλί που της στέλνει ο Μάνος

~Στον τρίτο κύκλο, λάτρεψα σκηνές με την Αμαλία-ΘΕΑ(που δεν τις θυμάμαι και πολύ αυτή τη στιγμή)

~Όταν ο Λουκάς έμαθε ότι η Νόρα είναι έγκυος και γύρησε και έπεσε η Νόρα στην αγκαλιά του ( ) και μετά αγκάλια σε και τα παιδιά

~Όταν τα παιδιά σκαρώσαν το σχέδιο για να περπατήσει η Δάφνη και ο φόβος της μήπως ο Νικόλας έπαθε κάτι από τον "πυροβολισμό"

~Η πρώτη νύχτα του γάμου Νόρας-Λουκά στη σουίτα

~Όταν η Νόρα γέννησε την μπεμπα, η εκφράσεις της ήταν υπέροχες!!!

~Μετά στο δωμάτιο και στην αίθουσα με τα μωρά(θερμοκιτίδες) η Νόρα κοιτούσε τόόόσο γλυκά τη μπέμπα της

~Και ακόμα όταν ο Λουκάς βλέπει τη μπέμπα και λέει "ευχαριστώ" στη Νόρα


Αυτάάά θυμάμαι.........

Λοιπόν η σκηνή που με έχει εντυωσιάσει περισσότερο και τις τρεις σεζόν είναι η κραυγή της Εύας!!! Από τις καλύτερες ερμηνίες!!! Μετά από ξεχώρισα τη Λουκανορική σκηνή στο επεισόδιο 351 την τελευταία ερωτική σκηνή Μάνου και Εύας την σκηνή που η παρέα χόρευε στη βροχή και επίσης αυτό που είπε ο Λουκάς " Γεννήθηκα όταν με φίλησες πέθανα όταν χωρίσαμε έζησα μόνο όσο ήμασταν μαζί"

Σκέφτηκα τώρα οτι επειδή το τόπικ αυτό δεν αναφέρεται ρητά στις "καλύτερες" σκηνές της τριετίας , αλλά σ'αυτές που μας "εντυπώθηκαν", θα μπορούσαμε ίσως να γράψουμε και μιά ή δύο σκηνές που μας έκαναν αρνητική εντύπωση, όχι γενικά, αλλά ειδικά....

Π.χ. για τον εαυτό μου ν'αναφέρω τις πιό κάτω σκηνές που με "χάλασαν" πιό πολύ:

-- Πρώτη με διαφορά όλη η ιστορία της εκδρομής στη Χαλκίδα... Ηταν κακού γούστου, θύμιζε κακή φάρσα και δεν ταίριαζε καθόλου με το ύφος του σήριαλ...

-- Κατόπιν, για τους ίδιους λόγους, ο τρόπος που παρουσιάστηκε ο πρώτος υπέρηχος του μωρού Νόρας και Λουκά... Υπερβολικός καί κακόγουστος επίσης...

--Καί τέλος, η όλη σκηνή του χορού Ρούσσου-Μελίτας στο sixties party, που μόνο χορό πατέρα κόρης δεν θύμιζε, κι η Μελίτα ήταν πραγματικά ανεκδιήγητη.... Επίσης το παιχνίδι με τις σακκούλες γκροτέσκο, αλλά όχι τόσο όσο ο χορός....

Βέβαια, θα μπορούσαμε να ανοίξουμε ένα άλλο τόπικ, όπου θα γράφουμε μόνο τις "κακές" σκηνές, για να μην χαλάσουμε την ευχαρίστηση που μας φέρνει η ανάμνηση των καλύτερων σκηνών.... Ο,τι προτιμάτε!

Επειδη για ολους τους αλλους ηρωες λιγο-πολυ γραφτηκαν και θα συνεχισουν να γραφονται απο τα μελη του φορουμ διαφορες αγαπημενες σκηνες, εγω θα αναφερω καποιες δυνατες εως πολυ δυνατες σκηνες του Στεφανου και της Μελιτας.
Η αναφορα ειναι τυχαια, και οχι με σειρα εντασης.
1η. Ο χορος του Στεφανου με τη Μελιτα, μετα την απαγωγη, ειδικα την στιγμη που εκεινος κλεινει τα ματια και μυριζει το αρωμα της!!

2η. Οταν πηγαινει να τη βρει, αφου εχει μαθει απο το Χρηστο οτι ηταν εξω απο το σπιτι του, και της λεει εκεινο το φοβερο..."Μελιτα μου...ματωνω να σε σκεφτομαι εκει εξω μονη..."
Το βλεμμα της Παπα σε εκεινη τη σκηνη ειναι ασυλληπτο, φοβερο!!
".....Προχωρα εσυ....και ασε 'με μενα."

3η. Η ζωη που ονειρευτηκαν σε μια νυχτα!! Φυσικα, απ'τιςπολυ δυνατες τους σκηνες.

4η. Οταν πηγε να τη δει στο νοσοκομειο και λεει στο Νικολα..."Ασε με να τη δω...αν δεν τη δω, θα πεθανω..."

5η. Οταν τελικα τη βλεπει και ενω εκεινη ειναι σε κωμα της μιλαει ..."μη μου φυγεις αγαπη μου...μη μου φυγεις."

Καποια αλλη στιγμη θα αναφερω και αλλες.
Εχουν τοσες δυνατες στιγμες που αξιζει να αναφερθουν, τουλαχιστον καποιες εξ' αυτων.

Επισης, η σκηνη που βρισκει ο Στεφανος λυποθυμη τη μητερα του.
Παρολο που σε καποια σημεια τη βρηκα υπερβολικα "δωσμενη", δεν θα σταθω τωρα σ'αυτα και θα την ενταξω στις δυνατες σκηνες.

Απ'τους υπολοιπους ηρωες της σειρας, μια σκηνη που θεωρω οτι ηταν πολυ δυνατη, αν και εμπεριειχε μελαχγολια, (την οποια βεβαια εχετε αναφερει ηδη)ηταν η τελευταια σκηνη του Μανου και της Ευας, ο αποχωρισμος τους.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Πολύ ωραίο τοπικ! Μπράβο Jessie!!


κορυφαία σκηνή

Η κραυγή της Εύας!! Δεν παίζεται η γυναίκα!! Δεν υπάρχει!!

Καλύτερες σκηνές

- Όταν ο Μάνος μαθαίνει ότι η Μαρίλια είναι κόρη του. Ξυλά- Μπουγιούρης, απλά υπέροχοι.
- Εύα-Μαρίλια λίγο πριν το γάμο. Πόσο εκπληκτική ήταν εκεί η Ξυλά. Πόσο!
- Φινάλε πρώτου κύκλου με Μάνο-Εύα-Στέφανο. Η Εύα απλώνει το χέρι της στο Στέφανο κ φεύγουν μαζί. Με άφησε με μια γλυκιά προσμονή.
- Όταν ο Ηλίας έπιασε από το λαιμό την Εύα. Αρζόγλου-Ξυλά ζωγράφισαν.
- ‘Όταν η Δάφνη μαθαίνει την αλήθεια για την μητέρα της.
- Η σκηνή του βιασμού. Η Δρακουλάκη πραγματικά υπέροχη.
- Εύα-Νόρα μετά το βιασμό. Η σκηνή έβγαλε όλο το συναίσθημα, το πόνο. Πόνεσα μαζί τους κ δάκρυσα.
- Λουκας-Εύα στη παραλία όταν της λέει ότι δεν έχει αμνησία. Η χαρά, η αγκαλιά. Φιλία!!
- Η απαγωγή των κοριτσιών. Υπέροχες όλες.
- Ρούσσος-Εύα, όταν αυτός πάει να την βρεί κ να της δώσει χρήματα για να αφήσει ήσυχο τον Μάνο. Η Ξυλά με τον Κατρανίδη κέντησαν. Κρίμα που δεν έιχαμε την Ευκαιρία να τους απολαύσουμε στο Β κ Γ κύκλο.
- Όταν η Εύα μαθαίνει την αλήθεια για Στέφανο-Μελίτα. ΘΕΑ!!
- Όταν η Εύα γνωρίζει την μητέρα του Στέφανου κ ο καβγάς που είχαν. Ταλέντο το λένε!
- Η Εύα μετα την απόλυσ της να κάθεται στο παγκάκι κ να μετράει τα λίγα λεφτά που είχε. Υπέροχη σκηνή.
- οι Λουκανορικές σκηνές του Α κύκλου.
- Όλες οι σκηνές του Στέφανου με την μητέρα του όταν αυτή δεν μιλούσε.
- Λουκάς-Νόρα το πρώτο φιλί!!
- Ο Μάνος να ορμάει κ να φιλάει την Εύα λίγο μετά το γάμο.
- Μάνος-Εύα- σε βλέπω στο ποτήρι μου-η ζεμπεκια- τα βλέμματα-τα πάντα όλα.
- Στέφανος-Εύα-υπέρηχος. Γλυκά βλέμματα κ δεμένα χέρια.
- Η απαγωγή του Αγγέλου. Το χέρι στην οθόνη κ το δάκρυ, η σκηνή με την Δάφνη συγκινητική.
- Ο Λευτέρης να θυμάται όλη την ιστορία με Αποστόλη κ διαμάντια.
- Η Εύα να ορμάει στη αγκαλιά του Λευτέρη.
- Όλες οι σκηνές που ο Λευτέρης λέει στη Εύα μείνε λίγο ακόμη.
- Εριέττα-Στέφανος στη φυλακή.
- Τέλος η Εύα στο εκκλησάκι να προσεύχεται για Δάφνη-Λευτέρη. Θεά! ΘΕΑ! ΘΕΑ!

Χειρότερες σκηνές

- Το μεθύσι της Μελίτας η καντίνα, οι μπύρες κ η αταλαντοσύνη.
- Ο υπέρηχος του μωρού Νόρας-Λουκά. Ούτε να το θυμάμαι θέλω.
- Ο Λουκάς με την κατσίκα κ όχι μόνο.
- Η φωνές της Νόρας όταν γεννούσε. Ερμηνευτικά η χειρότερη στιγμή της Δρακουλάκη.
- Το Νταιζουλίνι οι πόζες κ ο δηλητηριασμένος Μπέλλος.
- Η απαγωγή της Στέλλας.

Έχω κι άλλες, αλλά το σεντονάκι ξέφυγε πλέον.

DESPOINA, τι μου θύμισες!!! Μα είναι δυνατόν να ξέχασα τον υπέρηχο με Εύα και Στέφανο? Μιά υπέροχη σκηνή!

Επίσης αν και το ξέχασα κι αυτό, θεωρώ κι εγώ τη σκηνή που η Εύα προσεύχεται για Δάφνη και Λευτέρη, μιά θεϊκή σκηνή, άλλωστε με είχε κατασυγκρινήσει.....

Σ'ευχαριστώ που μας τα θύμισες!

Ο σπαρακτικός αποχαιρετισμός του Λουκά και της Νόρας λίγο πριν από το γάμο του Λουκά, από τις καλύτερες σκηνές του δεύτερου κύκλου. Από τον πρώτο κύκλο, αν και αναφέρθηκε ξανά, η συγκλονιστική σκηνή της Εύας μετά την προδοσία του Μάνου την παραμονή του γάμου τους. Και επίσης από τον πρώτο κύκλο η σκηνή όπου μετά το κάψιμο του απουσιολογίου η παρέα σύσσωμη μαζεύεται γύρω από το καινούργιο απουσιολόγιο και μετρά τις παρουσίες. Εκεί που ο Λουκάς δηλώνει ''κανείς και τίποτα δεν χωράει σ' αυτό τον κύκλο'', τότε δηλαδή που δέχονταν απειλές από το Στέφανο κι έπρεπε να είναι συσπειρωμένοι. Από τις πλέον χαρακτηριστικές σκηνές του πρώτου κύκλου. Ο πρώτος κύκλος ήταν γεμάτος από εξαιρετικές σκηνές. Αντίθετα στον τρίτο τέτοιες σκηνές είναι σπάνιες και τις βλέπουμε με το κυάλι.

Τελικά μιας και δεν έχω χρόνο να "κάνω επανάληψη" στον πρώτο κύκλο που δεν τον θυμάμαι καλά και που δεν τον έβλεπα φανατικά, θα περιοριστώ μόνο σε ό,τι μου έχει εντυπωθεί.

Κορυφαία η σκηνή που όλοι σχεδόν έχετε αναφέρει: η Εύα, στο προτελευταίο επεισόδιο, από τη στιγμή που βλέπει από το τζάμι τη Μελίτα με το Μάνο (να κυλιούνται στο ...πάτωμα!!! ) μέχρι τη στιγμή που μπαίνει παραπατώντας στη θάλασσα. Η ερμηνεία, η σκηνοθεσία, το τραγούδι, ανατριχίλα!

Από τα άλλα: η Δαφνη στο σπίτι του Νικόλα, όταν μπαίνει ο Νικόλας κρατώντας αγκαλιά την Εύα μετά το γάμο τους και κατόπιν που λιποθυμάει.

Αφού ανέφερα τη Δάφνη, θα κάνω ένα άλμα, για να αναφέρω και τη σκηνή της με το Μάνο, όταν έχουν μάθει ότι είναι αδέλφια.

Οι σκηνές της Νόρας με το Στέλιο, όταν εκείνη πήγαινε να τον δει στο ψυχιατρείο και ήταν ακόμα ευάλωτη απέναντί του, παρόλο που ήξερε τον πραγματικό του ρόλο πλέον.

Ομολογώ ότι έχω μια αδυναμία στις βουβές σκηνές, γιατί δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο το ταλέντο ενός ηθοποιού όταν αυτό υπάρχει. Όλες λοιπόν οι βουβές σκηνές της Αντιγόνης, όταν κορόιδευε το παιδί της.

Το βλέμμα του Ηλία στη Δάφνη, όταν τον έπαιρναν για το ίδρυμα, στον τρίτο κύκλο.

Και μια βουβή σκηνή από το τελευταίο επεισόδιο του τρίτου κύκλου: του Αραβαντινού ( ; ), όταν συναντάει την Εριέττα έξω από το μαιευτήριο.

Άλλη κορυφαία σκηνή από το τέλος του δεύτερου κύκλου αυτή τη φορά: ο Στέφανος, όταν βρίσκει τη μητέρα του μετά την απόπειρα αυτοκτονίας. Ρεσιτάλ Σταύρου, απλά.

Όλες οι σκηνές (κανονική αλυσίδα) όπου ο Στέφανος μαθαίνει με αλλεπάλληλες γροθιές στο στομάχι ένα-ένα τα θανάσιμα μυστικά της Αντιγόνης. Η σκηνή όπου ανακαλύπτει ότι η μητέρα του μιλάει, η σκηνή μετά τη δημοσίευση της διαθήκης Λαζαρίδη, οι φετινές σκηνές του στο γραφείο της Νόρας και στο σπίτι της Μελίτας, όταν έμαθε ότι και το Λαζαρίδη η Αντιγόνη τον είχε φάει. Είναι σκηνές που δείχνουν τη δραματική στόφα του Σταύρου και ,επειδή οι αδυναμίες δεν κρύβονται, είναι από τις πιο αγαπημένες μου.

Η πρώτη σκηνή του Στέφανου με την Έρη στη φυλακή, όπου του εξομολογείται τα αισθήματά της.

Η σκηνή όπου η Έρη αφηγείται στο Στέφανο την ιστορία της και ό,τι επακολούθησε.

Η σκηνή τους στην πισίνα στο τελευταίο επεισόδιο, καθώς κι εκείνη στο κρεβάτι όπου της είπε ότι φέρεται παιδιάστικα. Υπέροχοι και οι δυο.

Και επειδή αναφέρθηκαν τα αρνητικά της σκηνής με το πάρτυ της Μελίτας και τις χαρτοσακούλες, εγώ θυμάμαι την έκφραση του Στέφανου όταν του άνοιξε την πόρτα η Αμαλία με τη σακούλα στο κεφάλι. Όλα τα λεφτά!

Το Μπουου της Αντιγόνης. Συλλεκτικό.

Η πρώτη συνάντηση του Λουκά με την Εριέττα αφότου έμαθαν ότι είναι αδέρφια.

Οι σκηνές Λουκά - Ρούσσου στον πρωτο κύκλο (θυμάμαι μια φορά που κανόνισαν να πάνε σινεμά) και οι περισσότερες από τις, εντελώς διαφορετικές, σκηνές τους στον τρίτο κύκλο, όπου φαίνεται και η διαδρομή που έχει στο μεταξύ διανύσει υποκριτικά ο Παναγιώτης Πετράκης.

Για τις λουκονορικές σκηνές υπάρχουν άλλοι, πολύ αρμοδιότεροι από μένα.

Όσο για τις χειρότερες σκηνές: κι εμένα η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι αυτή με την καντίνα. Όχι απλώς δεν με έπεισε, αλλά ομολογώ ότι μου έβγαλε γέλιο.

Αν θυμηθώ κι άλλες που μου προκάλεσαν θετική ή αρνητική εντύπωση, θα επανέλθω.

Τζέσι ( το σκότωσα?) πολύ ωραίο τόπικ!

Επειδή σήμερα δεν έχω πολύ χρόνο, θα επανέλθω...
Ένα θα πω...

Ο Άγγελος είναι τέλειος σε όλες τις σκηνές του!

Roria!!!!

Και έλεγες πού τα θυμάμαι εγώ ολα αυτά! Να που εσύ θυμάσαι περισσότερα!

Η αλήθεια είναι οτι αυτές οι σκηνές του Στέφανου με την Εριέττα είναι υπέροχες, απλά δεν ήθελα να δείξω τόσο έντονα την αδυναμία μου!!!
Περίμενα όμως ότι θα τις ανέφερες εσύ, οπότε το ίδιο είναι!

Εν τω μεταξύ, ξαναβλέποντας at random επεισόδια 2ου και 3ου κύκλου (τον πρώτο δεν τον έγραψα), είδα πόσο αξίζουν οι ερμηνείες του Σταύρου και στις σκηνές με τη Μελίτα , αν δηλαδή επικεντρωθείς σ'αυτόν, είναι σκέτη απόλαυση. Άλλά πώς να τις συμπεριλάβω στις καλύτερες, γιά την ερμηνεία του ενός? Οταν πχ. πήγε στο νοσοκομείο να τη δεί, όταν τον είχαν χτυπήσει οι μπράβοι της Νταίζης, η ερμηνεία του ήταν το κάτι άλλο. Είναι πολλές αυτές οι σκηνές, ακόμη και στη σκηνή που "έζησαν τη ζωή τους σε μιά νύχτα" η ερμηνεία του Σταύρου ήταν επίσης μοναδική....
Και ανεξάρτητα της πλοκής του σεναρίου, οι σκηνές Στέφανου Εύας ήταν γλυκύτατες, ή γεμάτες ένταση, ανάλογα, αλλά πάντα πολύ σημαντικές από ερμηνευτική άποψη...
Με δυό λόγια, ο Σταύρου άφησε το σημάδι του και στους δύο κύκλους που συμμετείχε, κι ήταν ένα σημάδι ανεξίτηλο....

ΥΓ: Μαίρη (Antigoni) συμφωνώ, ο Αγγελος είναι αστέρι!!!!

Μιας και ειδα οτι το τοπικ αναφερεται και σε σκηνες που δεν μας αρεσαν θα κανω μια αναφορα...Μια απο τις χειροτερες σκηνες θεωρω οτι ηταν εκεινη που η Νταιζη συναντησε την Στελλα εξω απο το γραφειο της Νορας...Και δεν ηταν μονο η σκηνη καθαυτη...Ηταν ολο μαζι...Πριν η Νταιζη ειχε παει στη Νορα την ειχε απειλησει(δεν θυμαμαι γιατι νομιζω για τον Χρηστο) και την ειχε προσβαλει κιολας και μολις συναντησε τη Στελλα εκεινη της χαϊδεψε τα μαλλια και η Νταιζαρα ειπε το αλησμονητο:"Εχω κατι στα μαλλια μου;;;;"

Δέσποινα, τι σκηνάρες ανέφερες???

Η Ξυλά στο εκκλησάκι ήταν καθηλωτική...
Για τον ύπερηχο οτι και να πω είναι λίγο...

Χαρακτηριστικά απο Στεφανο Ευα, η σκηνή που κλοτησε ο μπόμπιρας για πρώτη φορά...
Και η σκηνη τυς όταν ο Στεφανος της είπε την αλήθεια... ένας τσακωμός με ένταση και ταλέντο...


Να μην ξεχάσω και την πρώτη φορά που ο Στεφανος είδε τον Αγγελο..
Υπέροχος ο Σταυρου...


Και επειδή δν ξέρω αν έχει αναφερθεί κανείς σε Δάφνη και Νικόλας πολύ ωραία η σκηνή τους τα Χριστουγεννα, όταν ο Νικόλας επέστρεψε απο το αεροδρόμιο..
Αυτη και η γέννηση του μαριου νομίζω ηταν οι καλύτερες στιγμές του ζευγαριού!!

marakii έγραψε:Λοιπόν ............

Νόρα:

• Στην απαγωγή της από το Στέλιο όλες οι εκφράσεις της τα πάντα και την ώρα που δάκρυσε στο κελί και κατάλαβε ο Λουκάς οτί ο Στέλιος τη βίασε
  
• Την ώρα που γεννήθηκε η μικρή της το προσωπό της είχε μια ηρεμία μια γαλήνη και μια γλύκα ταυτοχρόνως μαζί με την εξάντληση που πρέπει να έχει μια γυναίκα που μόλις γέννησε
  
• Φυσικά η θεική ατάκα της που έχει γράψει ιστορία ''Ελα ανοιχτά είναι''
  
• Γενικά οι εκφραστικές της ματάρες που σε όποια σκηνή και να παίζει σε όλες τις ερμηνείες της είναι θεάρα και ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΑΤΗ
  
• Το πηγαίο της χαμόγελο...
  
• Στην απαγωγή των 4 κοριτσιών όταν ξυπνάει από τον ''εφιάλτη''
  
• Όταν προσπαθούσε να κρυφτεί από τις ''απορίες'' του Λουκά που ήταν καταγεγραμένες στο ημερολόγιο....
  
• Όταν έμαθε για το Στέλιο που ξεπλενόταν στη ντουζιέρα καθώς και πάλι στη ντουζιέρα μετά το βιασμό
  
• Βασικά νομίζω όλες τις οι σκηνές είναι
  

Λουκάς:

• Το ξεσπασμα του όταν καθάριζε την εικόνα της Νόρας που είπε ''δεν υπάρχει εδέμ χωρίς εσένα Νόρα''
  
• Όταν τον χτυπησε το αυτοκίνητο
  
• Οι υπέροχες γκριμάτσες που παίρνει στις κωμικές σκηνές...
  
• Όταν η Νόρα του έδωσε με το ζόρι το γάλα
  
• Το εκπληκτικό του βλέμμα όταν ''όρμηξε'' στο Στέλιο και η κραυγή που έβγαλε
  
• Το ξέσπασμα του αφού είχε μάθει την αλήθεια για τον πατέρα του
  

Δάφνη:

• όταν 'εκλαιγε στην αγκαλιά του Λουκά και έλεγε πως ήθελε να πάρει πίσω την ευχή της
  
• η πρώτη λποθυμία της εγγυμοσύνης της μετά αφού είχε δει το Νικόλα με την Εύα αγκαλιά
  
• το βλέμμα της όταν ο Νικόλας της ανακοίνωσε γιατί δε παντρεύτηκαν
  
• Η σκηνή που από το τηλέφωνο καάλαβε οτί κάποιοι έκαναν κακό στο Νικόλα όταν δούλευε ταξί
  
• το χαμόελο που είχε όταν ο πατέρας της την παρέδωσε νύφη και γενικά η ευτυχία που απέπνεε εκείνη τη μέρα όπως και τη μέρα της γέννησης του μικρού
  
• Και βέβαια η στιγμή που αποχαιρετούσε την Εδέμ
  

Νικόλας:

• το ξέσπασμα του μια μέρα πριν φύγει ο αδελφός του
  
• οι ατελείωτες γκρίνιες περι ύπνου
  
• η αγκαλιά του με τη Νορα όταν ήταν στο κελί και η αντίδραση του όταν έμαθε για την εγκυμωσύνη της
  
• η χριστουγεννιάτικη βραδυά που γύρισε σπίτι (που δεν πήγε στην Αμερική) και η Δάφνη όρμιξε στην αγκαλιά του[αυτό το βάζω και στη Δάφνη]
  

Εύα:

• η κραυγή της στην παραλία και η έκφραση της όταν έλεγε οτί θέλει να εκδικηθεί το Μάνο
  
• η στιγμή που θυμόταν τα αγαπημένα της πρόσωπα πριν ''πέσει''
  
• και κάτι που μου έκανε κακκή εντύπωση δε μου άρεσε ο τρόπος που καθόταν στο αεροπλάνο όταν γυρνούσε από Παρίσι
  

Μάνος:

• γενικά στις σκηνές με τις κόρες του αλλά ιδίως με τη Νεφέλη εκεί που έπαιζαν
  
• όταν ενημέρωσε όλη την παρέα οτί θα φύγει
  
• όταν πήγε να σκοτωθεί επειδή είχε μετανοιώσει για τα εργοστάσια επειδή κινδύνευε το παιδί του
  

Ηλίας:

• οταν πήγε να πνίξει την Εύα
  
• όταν τα βρήκε με την κόρη του πριν το γάμο της
  
• το περιστατικό με τις μπουλντόζες στην Εδέμ....
  

Τιτανομέγιστοι:
γενικά υπάρχουν πάααρα πολλές εκφράσεις και σκημές τους που είναι εξαιρετικές αλλά αυτές που μου έχουν μείνει είναι...

• να τρώνε αγκαλιά χοντ-ντογκ
  
• όταν η Αμαλία έβαζε κρεαγιόν πριν το γάμος του Λουκά με της πέργκολας ο Πέτρος κορόιδευε και αυτή και τη Μελίτα και έκανε τις ίδιες κινήσεις
  
• οι συζητήσεις τους περί πίνακα με καπετάνιο
  
• και φυσικά η Αμαλία που φοράει το μαύρο βέλο και μπάίνει στο γραφείο
  

Επίσης κάτι που μου έχει μείνει ειναι ο θάνατος του αστυνόμου Σταυρίδη καθώς και η αντίδραση της Νόρας και η αγκαλιά του Λουκά υπέροχοι και οι 3 τους και ο αστυνόμος Παναγιώτης σε αυτή τη σκηνή !!!

Αυτα μέχρι στιγμής αν θυμηθώ κάτι άλλο ξανασχολιάζω!

Πολυ ωραιο τοπικ!
Μαρακι συνφωνω απολυτα!