Τηλεταινία Φινάλε ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΕΛΟΣ

Ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ>μεσα απο την καρδια μουγια τις ωρες συντροφιας ποοου μου <χαρισατε > να εχετε ολες την υγειασας...να αγαπατε και να προσεχετε τον εαυτο σα..και.....που ξερετε..αν ο Θεος θελει ..ισως σας ανταμμμμωσω σε καποιο αλλα forum.... sawευυυχαριστωωωωωωωωωωωωω.....

loukitsa έγραψε:

black_cat έγραψε:Μικρά σχολιάκια γιατί με κάλυψε 99,9999% η Αριάδνη :

-Η Στέλλα ήταν ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ 14 και η Ρεγγίνα (επίσης ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ)15.Οι κορούες που παίζανε τους ομώνυμους ρόλους φαινόντουσαν,αν όχι 4ο,3ο έτος στο πανεπιστήμιο!!Έχουν δει πως είναι τα 14χρονα???Μάλλον όχι...

-Η Ρεγγίνα,15 χρονών,έχει "προχωρήσει" με τον Μάριο και σε ΚΑΝΕΝΑΝ δεν έκανε εντύπωση!Δηλαδή έχουμε γίνει Σουηδία.

-Ο Νικόλας,πολύ καρφί.Πήγε και τα πε όλα στον Λουκά,έτσι...Χωρις να σκεφτεί τις συνέπειες και το πως θα το πάρει ο Λουκάς.Αυτά είναι!!

Ευχαριστω πολυ!
Κι ελεγα τι ξεχασα να γραψω!!!!!!
Δεκαπενταχρονα με ολοκληρωμενες σχεσεις
Και ο Λουκας τοοοσο ψυχραιμος?

Τι να πει κανεις...

Λοιπον...σε γενικες γραμμες ωραιο το επεισοδιακι...
Αλλα!Με χαλασε ο Θεοχαρης με το αληθινο γκριζο μαλλι να λεει πατερα το Λουκα ΠΟΥ ΤΟΥ ΤΑ ΕΙΧΑΝ ΒΑΨΕΙ...
Η Ρεγγινα που φερθηκε στην μαμα της σαν κ***ο...Ακου να πει στην μανα να σου πω....
Δεν εβγαινε στο καστ να "παιξει" τους γερους...Φερονταν οπως στα υπολοιπα επεισοδια...
Και τελος σε καποια φαση η Νορα νομιζω ειπε πως η παρερα της Φεγγαροπετρας ειναι μαζι...ολοι μαζι...Αφου ελειπε ο εκτος πως γινεται να ηταν ολοι μαζι...
Επισης ο Αγγελος ηταν κακασχημος...
Αυτα...Μυστικα λοιπον...ΤΕΛΟΣ...ΚΑΙ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ ΑΜΗΝ...
Παρ ολα αυτα συγκινηθηκα στο τελος οταν επαιζαν τα τραγουδακια...

edem4ever έγραψε:

black_cat έγραψε:

feggaropetra έγραψε:

- Ο Άρης με τη Νεφέλη δεν είναι δεύτερα ξαδέρφια; Δεν ενόχλησε κανέναν αυτό; Η Νταίζη ήταν αδερφή του Μάνου και πρώτη ξαδέρφη του Μάνου απ’ό,τι θυμάμαι… Μάλλον ξεχάστηκε το θέμα... Εκτός αν έχω μπερδέψει τις συγγένειες με τόσα ετεροθαλή αδέρφια, δεν αποκλείεται…

Ισχύει αυτό!Και εκτός αυτού,ο Άγγελος και η Στέλλα και η Ρεγγίνα με τον Μάριο είναι πνευματικά αδέλφια.
Ο Λουκάς και η Νόρα είναι νονοί του Μάριου και του Άγγελου,αν θυμάμαι καλά.....

Ισχύει!!! Βγάλε άκρη εσύ τώρα!!!
Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που το παρατήρησε!!!

Κι εγω αυτη την απορια εχω...Αλλα απο που κι ως που η Νεφελη με τον Αρη ειναι δευτερα ξαδερφια...μπορειτε να με βοηθησετε?

Μπορεί να βρήκα ανούσια και περιττή την ιστορία με τα δήθεν όνειρα της Νταίζης για τον Άρη, απαράδεκτη τη φυγή του Ρούσσου, που έγινε μια ατυχής προσπάθεια να δικαιολογηθεί από την ίδια την Αμαλία, και εντελώς γελοία τη σκηνή της κρίσης της Μελίτας, μπορεί να έμεινα με μερικές απορίες, όπως σε ποιον έδωσε ο Αραβαντινός τα υπόλοιπα διαμάντια, γιατί έπρεπε να πει ψέματα στα παιδιά του και γιατί χώρισαν ο Στέφανος με την Εριέττα, μπορεί οι επιλογές των νέων ηθοποιών να μπορούσαν να είναι καλύτερες, μπορεί να εξακολουθώ να έχω κάποιες ενστάσεις για μερικές λεπτομέρειες, αλλά υπήρχαν σκηνές που με έκαναν να συγκινηθώ και σκηνές που με έκαναν να γελάσω...

Οι σκηνές Αντιγόνης – Στέφανου και Ηλία – Δάφνης ήταν συγκλονιστικές. Από τις καλύτερες στιγμές και των τεσσάρων ηθοποιών στη σειρά. Δεν έχω να πω πολλά... Τα είπατε ήδη όλα...

Πολύ συγκινητική ήταν και η σκηνή του αποχαιρετισμού του Αραβαντινού με τα παιδιά του, αλλά αυτοί που με συγκίνησαν ήταν ο Λουκάς και κυρίως η Εριέττα. Ο Αραβαντινός πάλι καθόλου... Μπορεί να διαβεβαίωσε τα παιδιά του ότι θα είναι κοντά τους όποτε τον χρειαστούν, αλλά δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε ακόμα και εκείνη τη στιγμή να τους πει ψέματα για τα διαμάντια (αν και η ερώτηση του Λουκά μου φάνηκε λίγο άκυρη), ούτε γιατί δεν μπορούσε να κάνει την υπέρβαση και να μείνει, έστω και με κάποιο κόστος για τον ίδιο...

Πολύ καλή ερμηνευτικά και η σκηνή Ρούσσου – Λουκά – Νόρας. Χάρηκα που ξαναείδαμε τους δικηγόρους Λουκά και Νόρα, που αγαπήσαμε, δεν χάρηκα καθόλου που ο Ρούσσος ούτε τώρα τους είπε όλη την αλήθεια, ούτε που είπαν ότι θα στηρίξουν τη Μελίτα σαν αδελφή τους. Όποιος καταφέρει να μετρήσει πόσες μεταλλάξεις έχει πάθει ο Ρούσσος από την αρχή της σειράς, κερδίζει βραβείο...

Συγκινητική ήταν και η σκηνή του αποχαιρετισμού της Εριέττας με το Λουκά και τη Νόρα. Πάντως εγώ συμφωνώ με το Λουκά... Οι δύσκολες καταστάσεις συνήθως φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά...

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω για ποιο λόγο έπρεπε να χωρίσουν ο Στέφανος και η Εριέττα, και πώς τα σκοτεινά σημεία φωτίστηκαν μέσα σε μια νύχτα. Όμως οι ερμηνευτικές ικανότητες των ηθοποιών κατάφεραν να κάνουν όλες τις σκηνές ξεχωριστές και πολύ συγκινητικές. Ίσως αυτό να σκέφτηκαν και οι σεναριογράφοι, γι΄αυτό δεν έδωσαν πολλή σημασία σε αυτά που τους έγραψαν να πουν, ειδικά στη σκηνή του χωρισμού, ούτε προσπάθησαν ιδιαίτερα να βρουν μια πειστική δικαιολογία για αυτή την εξέλιξη... Έτσι κι αλλιώς όλα αυτά έγιναν απλά για να υπάρξει μια ανατροπή στο τελευταίο επεισόδιο... Η σκηνή στο αεροδρόμιο πάντως μου άρεσε πάρα πολύ...

15 χρόνια μετά οι περισσότεροι ήρωες δεν είχαν αλλάξει σχεδόν καθόλου... Πάντως χάρηκα που τους είδαμε σχεδόν όλους, γιατί αρχικά νόμιζα ότι θα βλέπαμε μόνο την παρέα... Δεν είναι εύκολο να ταυτιστούμε με τα παιδιά που δεν τα ξέρουμε καθόλου, αλλά, αν και δεν το περίμενα, γέλασα με τη Φοίβη που μοιάζει στον παππού Κυριάκο, τη Στέλλα junior που τους βγήκε... προωθημένο μοντέλο και τη σκηνή με τη Νεφέλη και την Αμαλία.

Η τελευταία σκηνή στην παραλία, αν και ήταν αρκετά συγκινητική, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε. Οι μικροί μου έδωσαν την εντύπωση ότι δεν πίστευαν και πολύ ότι οι ευχές τους μπορούν να γίνουν πραγματικότητα και ότι το έβλεπαν περισσότερο σαν αστείο, και η παρέα των μεγάλων μου φάνηκε κάπως αμήχανη, σαν να μην ήξεραν τι να πουν... Από όλη τη σκηνή κρατάω το βλέμμα της Εύας και αυτό που είπαν στο τέλος, ότι πια χαμογελάνε και ότι δεν υπάρχουν μυστικά... Αν και δεν αποκαλύφθηκαν όλα τα μυστικά...

Όσο για το ότι τα παιδιά της καινούριας παρέας έγιναν πάλι ζευγάρια μεταξύ τους, μπορεί να μην είναι αληθοφανές, αλλά εγώ σκέφτηκα ότι μια και πήγαμε 15 χρόνια μπροστά θα μπορούσαμε να κάνουμε άλλο ένα άλμα στο χρόνο, να πάμε άλλα 15 - 20 χρόνια μπροστά και να ξεκινήσει η ιστορία από την αρχή. Με λιγότερες τρύπες ίσως αυτή τη φορά... Κι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, νομίζω ότι ξέρω από τώρα ποιο θα ήταν το αγαπημένο μου ζευγάρι. Για ευνόητους λόγους, ο Άγγελος και η Στέλλα...

Παρά τις όποιες ενστάσεις σε επιμέρους σημεία, θα το ψηφίσω τέλειο, επειδή ήταν το τελευταίο επεισόδιο και ό,τι και να λέγαμε τελικά τα «Μυστικά» θα μου λείψουν, τουλάχιστον τον πρώτο καιρό... Άλλωστε το τι θα έβλεπα σε αυτό το επεισόδιο το ήξερα, όπως και όλοι μας, εδώ και καιρό. Σε κάποιες λεπτομέρειες συμφωνούσα, σε κάποιες όχι, αλλά κι αυτές τις είχα πάρει απόφαση. Από αυτά που περίμενα να δω, είδα και κάτι παραπάνω...

ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ ΕΓΩ, ΝΟΡΑ
ΞΕΚΙΝΑΜΕ
Ο ΑΡΗΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΝΤΑΙΖΗΣ.
Η ΝΤΑΙΖΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ ΛΥΤΡΑ.
Ο ΑΝΤΡΕΑΣ ΛΥΤΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΗΣ ΟΛΓΑΣ ΛΥΤΡΑΣ.
Η ΟΛΓΑ ΛΥΤΡΑ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ.
Ο ΜΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΝΕΦΕΛΗΣ
ΑΡΑ Ο ΑΡΗΣ ΚΑΙ Η ΝΕΦΕΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΞΑΔΕΛΦΙΑ.

Μετά από τρία χρόνια τελείωσε η σειρά .
Το τέλος δε φαντάζομαι να εξέπληξε και πολλούς. Σκηνές που με συγκίνησαν δυο. Ο αποχαιρετισμός Στέφανου Αντιγόνης και ο θάνατος του Ηλία. Ο Αρζόγλου μέσα από τον κυριολεκτικά ανύπαρκτο στον τρίτο κύκλο ρόλο του, κατάφερε με την ερμηνεία του να δείξει τι σημαίνει να είσαι πραγματικά ηθοποιός. Η χημεία του με τη Γεωργόνη ήταν κάτι που και ο ίδιος είχε επισημάνει σε συνέντευξή του.
Όλα τα υπόλοιπα θλιβερά, ειδικά για την παρέα. Δικαίωση δεν υπήρξε, μόνο αναγκαστικές σεναριακές επιλογές.
Οι απόγονοι- αντίλαλοι της παρέας και η αντιπαραβολή με τους ήρωες τη νύχτα των λεοντιδών από αδιάφορη έως και δυσάρεστη.
Η μουσική μόνο και η αναφορά στο παρελθόν με εικόνες και η αναφορά στο Μάνο μέσα από το βλέμμα της Εύας θύμισε μια σειρά που κάποτε μας καθήλωνε.
Σας ευχαριστώ για την κεφάτη παρέα, μακάρι να έγραφα περισσότερο αλλά δυστυχώς το ενδιαφέρον μου είχε εξαμιστεί,
Εύχομαι να ξανασυναντηθούμε μέσα από μια άλλη σειρά....δεν ξέρω τι λέτε για το καινούριο....
Φιλιά και ευχές σε όλους!

Nora Fwka έγραψε:

edem4ever έγραψε:

black_cat έγραψε:

feggaropetra έγραψε:

- Ο Άρης με τη Νεφέλη δεν είναι δεύτερα ξαδέρφια; Δεν ενόχλησε κανέναν αυτό; Η Νταίζη ήταν αδερφή του Μάνου και πρώτη ξαδέρφη του Μάνου απ’ό,τι θυμάμαι… Μάλλον ξεχάστηκε το θέμα... Εκτός αν έχω μπερδέψει τις συγγένειες με τόσα ετεροθαλή αδέρφια, δεν αποκλείεται…

Ισχύει αυτό!Και εκτός αυτού,ο Άγγελος και η Στέλλα και η Ρεγγίνα με τον Μάριο είναι πνευματικά αδέλφια.
Ο Λουκάς και η Νόρα είναι νονοί του Μάριου και του Άγγελου,αν θυμάμαι καλά.....

Ισχύει!!! Βγάλε άκρη εσύ τώρα!!!
Χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που το παρατήρησε!!!

Κι εγω αυτη την απορια εχω...Αλλα απο που κι ως που η Νεφελη με τον Αρη ειναι δευτερα ξαδερφια...μπορειτε να με βοηθησετε?

τα δευτερα ξαδερφια γινεται να εχουν σχεση και να παντρευτουν...!αλλα τα πνευματικα αδερφια με τιποτα...!απαπα αυτο ηταν το μεγαλο λαθος...!!!

Εμενα το επεισοδιο μου αρεσε παρα πολυ!!!!!!!!!!ηταν τελειο!!!!!συγκινηθηκα πολυ(για την ακριβεια σε καποια σημεια σπαραξα )την σκηνη που η Νορα και ο Λουκας πηγαν στο νεο τους γραφειο την περιμενα πολυ καιρο τωρα και την λατρεψα!!!!και μου αρεσε πολυ πως ειχαν γινει μετα απο 15 χρονια(λατρεψα την τελευτεα Λουκανορικη σκηνη) αν και ειχε καποιες αστοχιες στα παιδια και στις σχεσεις τους!τελειο απο εμενα!!!!!

Υ.Σ.θελω να σχολιασω και κατι ακομα που μου "χτυπησε" πολυ ασχημα στο ματι!
οταν η Ερη γυρισε με τον Στεφανο μετα απο 15 χρονια και πηγε στο παλιο της σπιτι και καποια στιγμη αγκαλιασε την Στελλα(την μεγαλη)φοραγε μια εσαρπα οταν σταματησε να την αγκαλιαζει η εσαρπα ειχε χαθει
πηγενται να το δειτε εχει πολυ πλακα

Ήρθε η ώρα να απλώσω κι εγώ το αποχαιρετηστήριο του καθημερινού σχολιασμού κουβερλί... και για να στρωθεί, λέω να το στρώσω πάνω στο σεντονάκι της αγαπητής roria (γιατί από κάπου πρέπει να αρχίσω κι εγώ... )

roria έγραψε:
Same here, αγαπητή μου fay. Κι εγώ έκλαψα στη σκηνή της Δάφνης με τον Ηλία για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Κατά τη γνώμη μου από τις καλύτερες στιγμές της κυρίας Γεωργόνη στη σειρά.

Ναι, κι εδώ το δάκρυ έτρεξε, κι ας μην έχω -ευτυχώς- την πικρή πείρα. Είχα βέβαια τον κολλητό δίπλα, που έχασε μόλις τον δικό του πατέρα. Και χωρίς αναφορές όμως, νομίζω ήταν από τις δυνατότερες σκηνές, και οι δυο ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί.
Μακάρι να είχαμε δει λίγο ακόμα κ. Ηλία στην αναλαμπή του, κι όχι μόνο να λυπάται για την Νταίζη.
Μακάρι να είχαμε δει σ' αυτόν, τον λυπημένο αποχαιρετισμό.
Αλλά να μου πεις, πέφτανε πολλά τα ξόδια μετά την υπερπαραγωγή της διπλής, συν του ότι, ο συχωρεμένος είχε κι ένα γιο, και πώς θα γινόταν ξόδι χωρίς αυτόν? Χωρίς καν να ειπωθεί το όνομά του?
Ούτε μακαρίτης να ήταν ο Μάνος, ακόμα κι έτσι, ένα τρισάγιο θα του κάνανε...

roria έγραψε:
Και για μένα κορυφαία σκηνή του επεισοδίου και από τις σκηνές αναφοράς ολόκληρης της σειράς αυτή που αναφέρατε σχεδόν όλοι: η σκηνή του Στέφανου με την Αντιγόνη. Συγκλονιστικοί και οι δύο, δεν έχω λόγια, θα τη θυμάμαι χρόνια αυτή τη σκηνή. Υψηλής στάθμης αισθητική απόλαυση και μέθεξη σε ό,τι έβλεπα.

Το πόσο συμφωνώ, δεν το περιγράφω. Βούρκωσα κι εδώ. Το άτιμο το "αν", μαχαίρι στην καρδιά, κι η Αντιγόνη μια χαρά κατάλαβε, όπως έδειξαν οι βουβές, μα τόσο εύγλωττες αντιδράσεις της. Ο δε Στέφανος, με μια εκπληκτική ερμηνεία από τον Σταύρου, με καθήλωσε και μου έκανε το στομάχι κόμπο, με το τρέμουλο, το παράπονο, την πίκρα, τη λύσσα του...

roria έγραψε:Αν δεν ήμουν ήδη (τόσο) φαν του Αλέξανδρου Σταύρου, θα γινόμουν απόψε. Ήταν έξοχος σε όλες του τις σκηνές. Μακάρι να έχει πάντα τη δυνατότητα να ξεδιπλώνει το σπουδαίο του ταλέντο κι όχι μόνο εκείνος, αλλά κι όλοι όσοι το διαθέτουν.
Ειδικότερα, Σταύρου και Λάμπου χάρμα ιδέσθαι, υπηρέτησαν εξαιρετικά την αποψινή σεναριακή κουλαμάρα. Και ακριβώς επειδή ήταν εξαιρετικοί στους ρόλους τους, κατάφεραν τελικά να την υπερβούν και να με κάνουν κι εμένα να την αντέξω.

Ασυζητητί.
Είπαμε, του Στέφανου του πέσαν διάφορα αντικρουόμενα μαζεμένα κι άρχισε τις κουλαμάρες. Η Έρη, πιστή στο χαρακτήρα, στο ήθος και το ύφος της. Την έκανε κομμάτια -πάλι- κι εκείνη του ευχόταν ευτυχία. Αν αυτό δεν είναι η ύψιστη νότα της αγάπης και της κατανόησης, δεν ξέρω τι είναι. Η Έρη έχει φτάσει τόσο κοντά σ' αυτό το συμπαντικό "γεννηθήτω το θέλημά Σου"... Η δε σκηνή της, μόνη το βράδυ, να συλλαβίζει σ'αγαπώ, σ' αυτή την αναθεματισμένη τζαμαρία με διέλυσε...
Ευτυχώς το παλικάρι συνήλθε γρήγορα και δεν επιβεβαιώθηκε ο κολλητός που έλεγε ο Στέφανος θα φουντάρει κι αυτός με το αμάξι και η Έρη θα τελειώσει στην πισίνα που αγνάντευε! Η σκηνή στο αεροδρόμιο ήταν ταυτόχρονα πολύ δυνατή αλλά και γλυκύτατη στα μάτια μου
Μακάρι να είχε χαρίσει και σ' αυτούς κάνα παιδάκι το σενάριο. Η Έρη, με τόσα ψυχικά αποθέματα αγάπης και κατανόησης θα γινόταν εξαιρετική μάνα!

roria έγραψε:Το τρίτο που μου άρεσε απόψε πάρα πολύ ήταν ο Μάνος μέσα στα μάτια της Εύας, τη νύχτα των Λεοντιδών. Το βλέμμα της κυρίας Ξυλά μάθημα υποκριτικής. Εγώ στα μάτια της τον είδα το Μανο πολύ πιο καθαρά από ό,τι στα σκόρπια πλάνα που τον έδειξαν αστραπιαία. Αυτό ήταν και το μοναδικό που με συγκίνησε από την τελευταία σκηνή και από ολο το τελευταίο μέρος επίσης.

Αγαπητή roria, αυτό με τα ταυτόσημα συναισθήματα να το κοιτάξουμε κάποια στιγμή...
"Ο Μάνος μέσα στα μάτια της Εύας", έτσι ακριβώς και ξεκάθαρα. Κρατούσε τον Λευτέρη, και όσο κι αν τον είχα συμπαθήσει, ένιωσα εκείνη την ώρα, όλο το κενό, όλο τον συμβιβασμό... γιατί αυτό ήταν, ξέρω καλά πώς είναι.
Η κορυφαία και πιο αληθινή σκηνή του β' μέρους.

roria έγραψε:Μέχρι το τέλος δεν συγκράτησα ποιος ήταν παιδί ποιανού, βαρέθηκα και να προσπαθήσω, για να πω την αλήθεια. Απόψε νομίζω πως ήταν η καλύτερη βραδιά ερμηνευτικά και για την κυρία Θεωδοροπούλου, ειδικά στο τελευταίο μέρος.

Άλλη μια ταύτιση! Κι εμένα με διασκέδασε το πάρκινσον της Στέλλας, που αποδόθηκε πολύ καλά, και πέτυχε περισσότερο να με πείσει ότι πέρασαν 15 χρονάκια από πάνω της, παρά οι δυο άσπρες τούφες στο μαλλί της Αμαλίας, που κατά τα λοιπά ίδια και με ξωμάνικο... 75 χρονώ και χωρίς πλισέ μπρατσάκι?! Ε, μπράβο...
Με τα παιδιά, ομοίως δεν ασχολήθηκα, δεν είχα και λόγο. Απλά, εδώ θα συμφωνήσω με σειρά συμφορουμιτών που ορθότατα εσχολίασαν το προχωρημένο των σχέσεων σε μη προχωρημένες ηλικίες, τις "ξεχασμένες" συγγένειες καθώς και το άτοπο, να ζευγαρωσεί ντε και καλά μέσα στη "φαμίλια" και η νέα γενιά. Σιγά μη χάσουμε τη δυναστεία!

Τώρα, από δω και πέρα....
- η κηδεία του αγιασμένου υπόκοσμου, ήταν υποφερτή. Χωρίς μανιάτικα μοιρολόγια, με μια γενική παγωμάρα και αμηχανία, που τις βρήκα αρκετά ταιριαστές (εφόσον ντε καλά έπρεπε να το δούμε). Και λέω ταιριαστά αυτά, γιατί έφυγαν με περίεργο τρόπο και ξαφνικά δυο άνθρωποι τους οποίους όλοι ήξεραν και είχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλακεί μαζί τους. Και ο εχθρός σου να φύγει έτσι, πρώτα θα ξαφνιαστείς, μετά θα ανοίξεις σαμπάνια. Ε, εδώ την είχαν "αγαπήσει¨και όλοι στα στερνά, οπότε...

- το ότι ο Ρούσσος την έκανε για τα πέλαγα, όσο καλά και να αποδόθηκαν οι αποχαιρετισμοί του, τη δεδομένη στιγμή με το παιδί του έτσι, το θεώρησα άκυρο και ανυπόστατο και έχει δίκιο η jessie, με όρους αληθινής ζωής απλά δεν στέκει. Το ότι και καλά έκανε 15 χρόνια να γυρίσει (και δεν έγινε μεζεδάκι για τα σκυλόψαρα στο ενδιάμεσο), επίσης δεν στέκει... Πού πήγε πια, το 60χρονο ανεκπαίδευτο θαλασσοπόρο? Εγώ πάντως, για παραπάνω απ' το γύρο του Αιγαίου, κι αυτό καλοκαιράκι με μπουνάτσα, κι επειδή κατά βάθος είμαι καλός άνθρωπος, δεν του 'δινα... Κι έτσι όπως έχει "μικρύνει" ο κόσμος, και σε γκαζάδικο να μπάρκαρε, σε έξι, άντε οχτώ βαριά βαριά, μήνες θα ήταν πίσω, να κάνει παρέα στην κοράκλα του (βαράει η λαμαρίνα...)

- απ' την κοράκλα του τι να σχολιάσω? ότι βάρεσε "κρισάρα" μόλις έκλεισε πίσω του την πόρτα ο μπαμπάς? ότι έτσι έσκουζα εγώ όταν περνούσα ίωση γραστρεντερίτιδας? Ότι στο τέλος που "θεραπαύτηκε" ίσιωσε και το κατσαρό για να μας πείσει και φόρεσε τη γιαλούμπα που φοράνε οι και καλά γραμματείς σε ταινίες της... εκπαιδευτικής τηλεόρασης?!

- το ότι το γραφείο πέρασε στα Λουκανοράκια δεν με ενθουσίασε. Αλλά έχει κάνει τόσες κωλοτούμπες η πλοκή, που θα μπορούσε να γραφτεί από μια εγκυκλοπαίδεια επιχειρημάτων εκατέρωθεν, οπότε, τι να πω τώρα κι εγώ...

- αν αρχίσω με στυλιστικά αποτέτοια του μέλλοντος, θα ξημερώσουμε και θα με πείτε και κακιά οπότε, νομίζω ότι θα προτιμούσα πλέον να μη γίνει αυτό το χρονικό άλμα, που δεν πρόσφερε και πολλά, αλλά να δίναμε λίγο περισσότερο χρόνο στο τώρα και στα αγαπημένα μας ζευγάρια. ίσως να το ευχαριστιόμασταν περισσότερο.

roria έγραψε:Το κυριότερο λησμόνησα: ο Αραβαντινός προτίθεται να μοιράσει διαμαντοκοτρώνες σε όλους όσους θα πάρουν πενιχρή σύνταξη; Όχι γιατί αν είναι έτσι, σκοπεύω να τον αναζητήσω ακόμα και στου βοδιού το κέρατο.

Θες-δε θες παρέα, εγώ έρχομαι!!!

roria έγραψε: Τις τσέπωσε πάντως και ο Παναγιώτης τις διαμαντοκοτρώνες του. Πώς να το σημειολογήσω αυτό τώρα;
Και οι υπόλοιπες του βαλιτσακίου τι απέγιναν; Και τελικά γιατί μας έπρηξαν μιάμιση σεζόν με δαύτες, αφού δεν ήξεραν τι να τις κάνουν;

Τώρα τι να αντιτάξω? ότι καλά έκαμε και τις τσέπωσε, για ψυχική οδύνη με τσι ζουρλοί που έμπλεξε?!

roria έγραψε:Τουλάχιστον η οικογένεια Βενέτη αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα καθίσματα. Κι έτσι πάπαλα και οι κιρσοί της Εδέμ, που λέει κι η kapetanissa.

Πωπω, τι θυμήθηκες... μου πήρε ώρα να το ανασύρω!

Τέλος.... αυτά μου άρεσαν τα είπα, από χτες κιόλας.
Απ' τα υπόλοιπα, άλλα με χάλασαν, αλλά απλώς δεν με άγγιξαν.
Οι ηθοποιοί ήταν εξαιρετικοί, μπράβο τους, και σ' αυτούς, και όλους όσους κόπιασαν και μας ταξίδεψαν, κι ελπίζω, μέρες που ζούμε, να έχουν αμειφθεί όλοι για τον κόπο τους αυτό.

Από μένα, ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ιθύνοντες και διαχειριστές του παρόντος φόρουμ
Πιο πολύ κι απ' την ίδια τη σειρά, με συντρόφεψε (και ειδικά στη μοναξιά της ξενιτιάς), μου έδωσε γέλια (που είναι υγεία!) , μ' έβαλε να σκεφτώ ποικιλία απόψεων (να δουλεύει το μυαλό!) και γνώρισα ενδιαφέροντες και καλούς ανθρώπους.
Και όλα αυτά είναι ανεκτίμητα και γι΄αυτό η ευγνωμοσύνη μου βαθιά.



Υ.Γ. Φυσικά και ΔΕΝ λέω αντίο.... σιγά μη με ξεφορτωθείτε έτσι εύκολα!!!
Υ.Γ.2 Με συγχωρείτε, ξεχάστηκα. Υποσχέθηκα να μεταφέρω και σε σας, τα σχόλια άλλων δυο πιστών φαν που δεν είναι, για τεχνικούς λόγους, στην παρέα μας. Κολλητός: "μούφα το τέλος... πολύ προβλέψιμο!" (όντως! μάντευε τις επόμενες σκηνές με εξαιρετική επιτυχία, παρόλο που δεν είχε ιδέα...). Μαμά: την πήρε ο ύπνος στον καναπέ στα μισά...
Υ.Γ.3 Αν δεν το πω θα σκάσω! Όταν ήρθαν Στεφ Έρη από Ν. Υόρκη, α) ελπίζω ότι και καλά είχαν περάσει από το ξενοδοχείο τους/σπίτι τους πρώτα, όχι τίποτα, αλλά θα πάθω ψυχολογικό που εγώ μετά από 4ωρη μόλις πτήση είμαι σαν μαραμένο κολοκύθι, κουβαλώ τουλάχιστον 2 βαλίτσες και δεν φοράω τουαλέτα... β) από Ν. Υόρκη, περίμενα "επώνυμες" δωροσακουλίτσες...

Χθες συγκινηθηκα,γελασα ,σε καποιες σκηνες δακρυσα,αλλα αυτο που κυριαρχησε ηταν η θλιψη γι αυτο που τελειωνει!

Θα σταθω ιδιαιτερα στη σκηνη που πραγματικα τη βρηκα αψογη και με αγγιξε απιστευτα.Τη σκηνη του Στεφανο και της Αντιγονης.Αν και ηταν μονολογος του Σταυρου,η Παπαδημητριου ηταν φοβερη,μ αυτη την ηχηρη σιωπη που σε ξεκουφαινε.Συμμετειχε τοσο εντονα με την σιωπη της που ειλικρινα με καθηλωσε.Και φυσικα τα λογια του Στεφανου.Που αν ακουγε ( πιστευω οτι ακουγε ) ηταν μαχαιρια στην καρδια!Οταν τον ακουσα οτι δεν ηξερε για ποιον να πρωτοκλαψει ανατριχιασα.Προσυπογραφω οτι της ειπε ο Στεφανος ,ειχε απολυτο δικιο.Γιατι ενταξει εκανε οτι εκανε με την Νταιζη,την παρατησε,ομως οταν ξαναβρεθηκαν,αν τοτε τους ελεγε την αληθεια,θα την σκεπαζαν με την αγαπη τους και δεν θα ειχε αυτην την πορεια και αυτην την καταληξη.
Την κατηγορησε γι αυτο που εκανε στο αγεννητο παιδι του.Που αν ηταν αλλος στη θεση του δεν θα της ξαναελεγε καλημερα,αλλα αυτος εκει μεχρι την τελευταια στιγμη.Επισης εδω να πω ,οτι πηρε την αδεια απ την Ευα για να παει μια φωτο του παιδιου στην γιαγια του.Θα μπορουσε να το κανει χωρις να την ρωτησει.Και φυσικα την Ευα που το ελεγε στον Λευτερη : οτι δεν εχει σημασια πια ,σ αυτην την κατασταση που ειναι!!!
Πραγματικα ενοιωσα το βαρος που μπορει να κουβαλα ενας ανθρωπος,οταν ξερει οτι ο γονιος του,ηθελε να του κανει κακο.Δεν υπαρχει χειροτερο νομιζω.Σε μηδενιζει ,σε ακυρωνει αυτη η αισθηση.Ετσι μπορεις να χασεις την εμπιστοσυνη σου στους ανθρωπους,να γινεις μισανθρωπος,γιατι η σκεψη οτι αν ο γονιος μου με αδικει,τι θα κανει ο ξενος,δεν αντεχεται.Ευτυχως ο Στεφανος ηταν τυχερος,ετσι δηλ μας το εδωσαν οι σεναριογραφοι,σαν τυχερο.Μολις εχασε τα παντα,τη γη κατω απ τα ποδια του,βρηκε την Εριεττα.Στο προσωπο της βρηκε τα παντα,οτι εχασε.Τα παντα συγκεντρωμενα σε εναν ανθρωπο,αγαπη,ερωτα,στοργη,υπομονη,φιλια!!!
Η Αντιγονη με ολη αυτη τη σταση που ειχε στην ζωη της,καταφερε να κανει μια Νταιζη συναισθηματικα αναπηρη και εναν Στεφανο που ευτυχως την καταλληλη στιγμη βρηκε την Εριεττα και μπορεσε να σταθει στα ποδια του!
Η σκηνη της με την φωτο του Αγγελου,μονη της πια ,ηταν ........δεν εχω λογια,ενοιωσα ολο αυτο το ματαιο,το γιατι,ενοιωσα οτι την αγγιξαν τα λογια του Στεφανου εστω για λιγο,οτι ενοιωσε τι εχασε ,εχασε τα παντα!

Επειδη διαβασα καποιες αποριες ,γιατι τελικα ο Στεφανος ειπε στην Εριεττα να χωρισουν.Ναι ενταξει για να μας κρατησουν σε αγωνια,αλλα καπως επρεπε να στηριχτει .Εγινε ακριβως μετα την συναντηση με την Αντιγονη.Ισως η φορτιση ,το βαρος ολων αυτων,η αισθηση οτι μεσα του ειναι κατεστραμμενος ,τον εκαναν να παρει μια γρηγορη αποφαση.Ευτυχως γρηγορα καταλαβε το λαθος και ετρεξε στον μονο ανθρωπο που βρηκε τα παντα.Και φυσικα το "οχι οσο εγω" που της ειπε ,ηταν η μονη αληθεια του.Δεν με χαλασε λοιπον!Αν το εκανε καποιος λιγοτερο ή καθολου βασανισμενος ηρωας ,θα με χαλαγε,αλλα απ τον Στεφανο οχι!
Η Λαμπου μου αρεσε πολυ σε ολες τις σκηνες της.Εκει που της ειπε ο Στεφανος να χωρισουν,ηταν πολυ καλη ,χωρις εξαρσεις ή γκριματσες ή φωνες,αλλα ετοιμη παρ ολα αυτα να καταρευσει.Μια κυρια η Εριεττα απ την αρχη μεχρι το τελος!Και στο αεροδρομιο επισης πολυ καλη.
Μου αρεσε και η σκηνη με Λουκα,Εριεττα ,Νορα και η αγκαλια που εκαναν οι τρεις τους !!

Οτι ο Ροσος εφυγε για 15 χρονια ,ηταν οντως μια υπερβολη!!Ομως χειριστηκαν καλα το μετα,γιατι δεν μας εδειξαν σκηνες του γυρισμου.Δεν θα ηταν ευκολο.Οταν λειπεις 15 χρονια,τιποτα δεν μενει το ιδιο,ολα εχουν αλλαξει,ακομα και τα συναισθηματα.Αν μας εδειχναν κατι τετοιο, την τελευταια στιγμη ,θα ηταν φαουλ!Ειναι ενα ειδος τιμωριας αυτο.Αλλο να φυγει καποιος για 2 χρονια και αλλο για 15!
Ο Ρουσος και η Μελιτα με την πραξη τους ο ενας να σκοτωσει και η αλλη να σηκωσει οπλο και να πυροβολησει εν ψυχρω εναν ανθρωπο,περασαν στην απεναντι πλευρα.Πιστευω οτι ειναι δυσκολο να μπορεσεις να ενταχθεις πληρως στο παλιο σου περιβαλλον και να συνεχισεις την ζωη σου απο εκει που την αφησες.Πολλοι θα ηθελαν να δουν την Μελιτα στο σπιτι της με την κορη της.Νομιζω ομως οτι κι εδω μια χαρα το χειριστηκαν .Μια χαρα μου φανηκε που ασχολειται με φιλανθρωπικο εργο.Ισως μονον ετσι μπορει να υπαρξει!Να ξεχασει!
Εδω να πω οτι η σκηνη που θυμαται την βρηκα υπερβολικη και δεν μου περασε κανενα συναισθημα!

Μου ελειψε ,που ενω εχτισαν τα σπιτια τους στην Εδεμ,δεν ειδαμε κανα δυο ακομα επ να τους χαρουμε λιγο εκει!
Επισης η Νορα ηταν η μονη που φαινοταν 15 χρονια μεγαλυτερη,απ τις γυναικες,ενω η Ευα ηταν σαν να μην περασε ο χρονος απο πανω της.Η Στελιτσα το παρκινσον,παρκινσον και το μεγαλο βερικοκο!!!

Μου αρεσε τρελα που η Φοιβη ειναι ιδια ο Κυριακος!Καλα μη λεμε κι οτι θεμε,δεν ειναι ποινικο αδικημα ,οταν καποιος σκεφτεται τα υλικα αγαθα,αρκει να ξερει οτι για να τα αποκτησει θελει κοπο!Απιστευτο το υφος της Ευας βεβαια ,οταν το διαπιστωνει!
Επισης που η Στελλα του Λουκα,ζωγραφιζει οπως ο παπους.Και τελειο που η Εριεττα της ειπε να κανει δικα της πραγματα και οχι απομιμησεις.Οποιος καει στον χυλο,φυσαει και το γιαουρτι!!

Ετσι οπως εκλεισαν τα μυστικα,αν θελουν σε 2 χρονια τα ξαναρχιζουν ανετα.Ηδη εγω που δεν ειμαι σεναριογραφος εχω σκεφτει μερικες ιδεες.Οποτε αν θελουν μπορουν!!

Πολυ συγκινηση στο φλας μπακ!Εκλεισε υπεροχα και ειδαμε ολους οσους περασαν απ την σειρα ,εκτος του Οδυσσεα και του Κυριακου!!

Σ αυτον τον τελευταιο σχολιασμο,θελω να ευχαριστησω την διαχειριστικη ομαδα,γι αυτην την ζεστη φιλοξενια.Με ολες τις διαφωνιες που μπορει να ειχαμε,παντα ενοιωθα οτι ο λογος μου ,δεν πεφτει στο κενο.Και χαιρομαι πραγματικα που ο διαλογος που ειχα με ολες ηταν κοσμιος και αξιοπρεπης!Φυσικα και θα ξανασχολιασω( το λεω για οσες χαρηκαν ,οτι την κανω ),αλλα ειπα να το γραψω τωρα!!
Τα φιλια μου σε ολες και ολους!

ΥΓ Ξεχασα πολλα ,αλλα ηταν και μεγαλο το επ.Δεν πειραζει ,αργοτερα θα τα συμπληρωσω!

Ελα παναγια μου ξεχασα την σκηνη του Ηλια και της Δαφνης!!Εξαιρετικη σκηνη!!Τι να πω για την Γεωργωνη,παραπολυ καλη και ο Αρζογλου αψογος.Ειδικα εκει που του ανοιγει η Δαφνη την παλαμη και βλεπει τους σπορους που κραταγε με δυναμη ο Ηλιας.Τους προστατευε,πιστευω εκρυβε μια αλληγορια αυτη η σκηνη!!

Τα δευτερα ξαδερφια δεν μπορουν να εχουν σχεση ουτε φυσικα να παντρευτουν αυτο γινεται απο τριτου βαθμου συγγενειας κ υστερα. Τα πνευματικα αδελφια υστερα απο την αποφαση της οικουμενικης συνοδου ( δν θυμαμαι αριθμο) αποφασισαν οτι μπορουν να παντρευτουν ΜΟΝΟ με πολιτικο γαμο εφοσον δεν ειναι εξ'αιματος συγγενεις! Το επεισοδιο απο μενα μετριο λιγα πραγματα αξιζαν! Οι καλυτερες σκηνες ηταν ο θανατος του ηλια και ο αποχαιρετισμος σετεφανου αντιγονης!

alex1 έγραψε:Στεφ-Εριέττα:Ο Στεφ ξέσπασε,δεν άντεξε,δεν είχε την υπομονή το καθαρό μυαλό,δεν είχε αποθέματα!!!!!!και της είπε ότι πρέπει να πάρουν αποστάσεις.Αλλά εγω θα σταθώ στην αντίδραση της Εριέττας!!!!Συντροφικότητα είναι ενα παζλ,που το συνθέτουμε με τον ανθρωπο μας,και απο το οποίο αντλούμε,αλλά και προσφέρουμε συναισθηματική ασφάλεια,δυναμη και πανω απο όλα κουράγιο!Να νιώθουμε ότι έχουμε κάπου να στηριχτούμε σε κάτι δύσκολο, αλλά και την διάθεση να στηρίξουμε τον σύντροφο.Αυτό ειναι για μένα η Εριέττα,σε ότι αφορά τον Στεφ,και ναι όντως είναι πολύ τυχερός.Εκείνη του τα έδωσε με το καλημέρα,εκείνος της το έδωσε στο αεροδρόμιο και μετά,απλά γιατί ένας άνθρωπος που έχει πονέσει τόσο και πληγωθεί,περιμένει να γεμίσει για να δώσει και εκείνος με την σειρά του!!!!!Αλλά για μένα πάνω απο όλα συντροφος σημαίνει υπομονή!και μου άρεσε τόσο η σκηνή τους,μέχρι την αγκαλιά και τα 2 εισητήρια!!!!!Υπέροχοι!!!!

alex μου super ο σχολιασμος σου!!
Εκανα παραθεση σ αυτην την παραγραφο γιατι συμφωνω απολυτα!!!

Hρθε η ωρα να σχολιασω και εγω για τελευταια φορα....Συγγνωμη για το σεντονι που θα απλωσω αλλα ειναι το τελευταιο μου και καταλαβαινετε...Απο που να αρχισω ομως και που να τελειωσω που εχω τοσα να πω και δε μου βγαινουν τα λογια..Ας ξεκινησω...Κατα αρχην το ψηφιζω καλο.

Για μενα τοπ σκηνη του επεισοδιου ηταν ο θανατος του Ηλια. Εκλαψα τοσο πολυ που απο το κλαμα πονεσε το κεφαλι μου...Ματι δεν εκλεισα ολο το βραδυ....Η Γεωργονη ηταν αψογη ερμηνευτικα καλα για τον κ.Αρζογλου δε το συζητω...

Μου αρεσε παρα πολυ και η σκηνη Αντιγονης-Στεφανου! Και οι δυο ηταν υπεροχοι...Ο Σταυρου μου θυμισε τη σκηνη απο 2ο (?) κυκλο που βρηκε την Αντιγονη αναισθητη...Το προσωπο του και οι εκφρασεις του εκπληκτικες οπως και το βλεμμα της κ.Παπαδημητριου στο τελος οταν κοιταζε τη φωτογραφια του εγγονου της. Εν τω μεταξυ οι περιληψεις ελεγαν οτι ο Στεφανος παει μαζι με τον Αγγελο στην Αντιγονη και ειχα σκεφτει τοτε...τι τους φταιει το παιδακι να τρομαξει απο τη γιαγια? Αλλα ευτυχως προνοησαν με τη φωτογραφια...

Αλλη μια υπεροχη σκηνη ηταν αυτη Στεφανου-Ερης. Η Λαμπου καταφερε να με συγκινησει και να μου περασει ολα τα συναισθηματα της. Θεωρω ακυρο το λογο που χωρισαν....Απλα για να δημιουργηθει μια αλφα αγωνια απο τους φαν που δεν ειχαν διαβασει σποιλερ.
Η σκηνη του αποχαιρετισμου της απο το Λουκα και τη Νορα ηταν πολυ γλυκια...!
Η σκηνη στο αεροδρομιο επισης πολυ ωραια! Εγω αν ημουν στη θεση της Ερριετας θα τον ειχα πρηξει τον ανθρωπο...Μμμ Νεα Υορκη..η μαλλον οχι...Παρισι...η μαλλον οχι Νεα Υορκη...Θα με ειχε αφησει συξηλη και θα ειχε φυγει...

Η κριση της Μελιτας δεν μου αρεσε....Μου προκαλεσε γελιο...βασικα ψιλοκουφαθηκα...Την Αμαλια λυπηθηκα...δεν προλαβε να φυγει ο Πετρος τσουπ τα θυμηθηκε ολα η αλλη...Χαθηκε να περιμενει μια μερα? Το ενα χτυπημα μετα το αλλο...

Ο Αραβαντινος χαιρετησε τα παιδια του και αφου τους ειπε ψεμματα για τα διαμαντια (ειναι που μυστικα τελος ) εφυγε για παντα προς το σκοταδι...Πριν φυγει αφησε και στο αυτοκινητο του Αστυνομου 6, 7 διαμαντακια...ετσι για να ενισχυσει τη πενιχρη συνταξη του... Τα υπολοιπα που πηγαν? Χαθηκαν μαζι του στο σκοταδι? Αλλο ενα μυστικο που δε θα μαθουμε ποτε...(βασικα δεν ειχα και μεγαλη καουρα σαμπως σε μενα θα τα στειλει?)

Ειδα και τον Πετρο στο σκαφος με ωραια μουσικη υποκρουση και θυμηθηκα το καλοκαιρι... Αστο καλο... :-(

Και παμε 15 χρονια μετα...

Νομιζω θα ηταν πιο λογικο και προσωπικα θα μου αρεσε περισσοτερο να βλεπαμε 5,6 χρονια μετα...Φανταστειτε τελευταια σκηνη η φεγγαροπαρεα με τα μικρα παιδακια τους στην παραλια..Θα μου πειτε εδω τους ηταν δυσκολο να βρουν παιδια 14 και 16 θα εβρισκαν μικρα παιδακια? Στη Βερα βεβαια ειχαν βρει μια χαρα...
Τελοσπαντων...συνεχιζω...

Τον Θεοχαρη τον περιμενα χειροτερο..Ενταξει δε με ενοχλησε τοσο..ισως γιατι δεν επαιξε και πολυ....Βεβαια πιο πολυ για αδερφακια κανανε με τον Πετρακη παρα για πατερας-γιος...Η σκηνη στο νεκροταφειο μου αρεσε οπως και η ερωτηση του Αρη αν του εχει πει ολη την αληθεια για τη μανα του... Ο Λουκα απαντησε ναι...Αλλο ενα ψεμα..αλλο ενα μυστικο...

Παντως να ειμαστε ευχαριστημενοι...ολα τα υπολοιπα παιδια εμαθαν την αληθεια για τους δικους τους...Η Νεφελη που πολυ αμφιβαλλω αν εχει μιλησει ποτε με το Μανο απο τοτε που εφυγε τον εχει στο μυαλο της ως ενα λαμογιο...Δηλαδη η Αμαλια την μεγαλωσε δινοντας της αυτη την εικονα για τον πατερα της... Τουλαχιστον παραδεχτηκε οτι και η μανα της ηταν τρελη...Παρ’ολο που με συγχισε μου αρεσε η σχεση γιαγιας-εγγονης! Ο Πετρος 15 χρονια του πηρε να γυρισει τους ωκεανους? Πιστευα οτι θα τον εδειχναν οταν θα γυριζε αλλα επεσα εξω...τουλαχιστον ειδαμε τη Μελιτα μεσω skype...Το σοφιστικε γυαλι

Η Νορα με τις κορες της πολυ φυσικη...μου αρεσε οπως και η Στελλα με το παρκινσον...Παντως αν τα κοριτσακια σε 15 χρονια ειναι τοσο ξεπεταγμενα να το ξερω να δανειστω τη συνταγη απο το Νικολα να κανω γιους μονο...
Η Ρεγγινα πολυ ομορφη και η Στελλα πολυ γλυκια.. πηρε και το ταλεντο του παππου...Το μονο κακο ειναι οτι μοιαζαν με 20+ χρονων...Στην τελικη ας επαιρναν εμενα που ειμαι 21 και ολοι με περνανε για 15...

Περισσοτερο μου αρεσε η Δαφνη και τα αγορια της...ειδικα ο μικρος Ηλιας με τα προφυλακτικα ειχε πολυ πλακα..Βεβαια πολυ ανεση μεταξυ της η οικογενεια...Ο Νικολας ως αλλος Γιαννης Μπεζος στο ακρως οικογενειακον να χαιρεται που ο γιος του ειναι power και εριξε το γκομενακι...

Ο Λουκας περιμενα να αντιδρασει περισσοτερο οταν εμαθε τα νεα για την προχωρημενη σχεση της κορης του και του Μαριου...Δηλαδη ποσο πιο προχω θα ειμαστε σε 15 χρονια? Αληθεια αρχιζω και ανησυχω...

Στη σκηνη του με τη Νορα περιμενα να πεσει κανενα φιλι αλλα μπα....δε τη προσεξα και πολυ βεβαια γιατι χτυπησε το τηλεφωνο...

Η οικογενεια της Ευας μεγαλωσε αρκετα...Μου αρεσε η σχεση Λευτερη –Αγγελου σαν φιλαρακια...Η Φοιβη παναγια μου...κριμα και το ονομα δηλαδη...τα γονιδια του Κυριακου κληρονομησε? Οιμεεε...Η Μαριλια καταφερε να πραγματοποιησει το ονειρο της αλλα η ιδια ξινιλα στη μουρη οταν ακουσε οτι η παρεα θα μαζευτει στη παραλια....

Τελευταια σκηνη...

Μονο τα φλασμπακ με τα τραγουδια μου αρεσαν...εδειξαν και σχεδον ολους τους ηθοποιους που περασαν απο τη σειρα...παλι καλα που εκει ειδαμε το Μανο..
Τα παιδια ηθελα και να ξερα τι τα εβαλαν να παιξουν αφου δεν ακουσαμε καν τις ευχες τους...Μονο 2 ευχες ακουστηκαν..Η μια μου αρεσε μονο και μονο για την ατακα του Αγγελου οτι θελει να γινει το μοντελο της Στελλας και η αλλη της Φοιβης ασχολιαστη... Νομιζα πως θα βλεπαμε κατι γλυκο αντιθετως ειδα μια ξεπετα..και μια παρεα της φεγγαροπετρας να μην εχει να πει και πολλα παρα μονο οτι επιτελους χαμογελανε...Να το βρασω...ολο το καιρο φαγαμε στη μαπα τα δυσαρεστα.... Περιμενα εστω ενα φιλι για το καθε ζευγαρι..τιποτα...κοιταζα την οθονη οταν ξαφνικα παγωσε και λεω «αα τελειωσε? Μαλιστα». Ειμαι σιγουρη οτι αν θελανε θα μπορουσαν να βγαλουν πολυ καλυτερο αποτελεσμα..

Φυσικα και δεν περιμενα αναφορα στο Μανο....Η αληθεια ειναι οτι ηταν αισθητη η απουσια του ειδικα στην τελευταια σκηνη...και ωρες ωρες σκεφτομαι πως πιο καλα θα ηταν για εκεινους να τον εχουν πεθανει..ετσι θα εξηγουσαν πολλα..αλλα σιγα μην εδιναν ηρωικο τελος..Αυτο μονο στο Νταιζακι ....

Το τελος μου αφησε μια γλυκοπικρη αισθηση καθως και πολλα κενα...

~Θα ηθελα να δω σκηνη Στεφανουπου αποχαιρετα Ευα και Αγγελο καθως και συναντηση Αγγελου Στεφανου 15 χρονια μετα...
~Θα ηθελα μια τελευταια ομορφη Λουκανορικη σκηνη...
~Θα ηθελα μια σκηνη με το Λουκα και τις κορες του....
~Να μη μιλησω για το ονομα που ειπαν οτι θα γραφτει στο απουσιολογιο και δε το ειδαμε ποτε....
~Τελικα μονο μια χαρη μας εκαναν οι σεναριογραφοι...Εβαλαν να παιξουν και τα 2 τραγουδια που σημαδεψαν τη σειρα
~ Αυτο που ολοι γιναν ζευγαρια μεταξυ τους πολυ ρεαλιστικο τι να πω...Ιδιως οταν ειναι πνευματικα αδερφια μεταξυ τους...

Κλεινοντας θελω να δωσω συγχαρητηρια στους συντελεστες και ηθοποιους της σειρας και ενα ευχαριστω γιατι οσο και να με χαλασε η σειρα προς το τελος μου κρατησε καλη συντροφια ολα αυτα τα χρονια...μπορω να πω με αποβλακωσε...αλλα δεν το μετανιωνω κι ας με κοροιδευουν καποιοι απο το σοι μου...

Χαρη στην εδεμ κερδισα πολλα πραγματα...

Εκτος απο ηθοποιους που δεν πιστευα ουτε στα ονειρα μου (καλα δε παιρνω ορκο γι αυτο ) οτι θα τους δω απο κοντα....το πιο σημαντικο για μενα ειναι οτι γνωρισα πολλα ατομα και εκανα ενα παρεακι ιντερνετικο με το οποιο πολλες φορες περνουσα καλυτερα και απο το κανονικο μου...Ποτε δε πιστευα οτι αυτο παρεακι θα το γνωριζα καποια μερα και απο κοντα...Ειναι κουλο αυτο που θα πω αλλα το οτι κατεβηκα μονη στην Αθηνα και βγηκα με ατομα που δεν ειχα ξαναδει ποτε ηταν απο τις ωραιοτερες εμπειριες της ζωης μου...! Γι’αυτο το εκανα και δις.... Δεν νομιζω οτι θα ξαναγινει εξαλλου τα ωραια πραγματα στη ζωη μας γινονται μια αντε και 2 φορες..αλλιως χανουν την αξια τους...Θελω να πιστευω ομως οτι δεν θα χαθω με καποια ατομα..υπαρχει ακομα αυτο το φορουμ και απο οτι ξερω δεν θα κλεισει..Κι αν χαθουμε να ξερετε οτι καποιες συγκεκριμενες θα σας εχω παντα στην καρδια μου!
Φιλια λοιπον και δε χανομαστε ε? Εχουμε και κατι σεναρια να τελειωσουμε....

Ααα και τελος θελω να ευχαριστησω προσωπικα τις διαχειριστριες καθως και τα κοριτσια του φορουμ που εκαναν τοση καλη δουλεια ολα αυτα τα χρονια ειτε ανεβαζοντας δημοσιευματα ειτε βιντεο ειτε φωτογραφιες....

ΥΣ-->Εδεμ τελος...αλλα εμεις οχι ακομα τελος...

Λοιπόν, εμένα εχθές μου ‘κανε εντύπωση που μόλις τέλειωσε η σειρά θυμήθηκα ένα μικροατύχημα που ‘χα σε κάποιο από τα μαθήματα οδήγησης. Είχαν κολλήσει τα φρένα, και τα δικά μου και του δασκάλου (ποιες οι πιθανότητες? – αν και δεν εκπλήσσομαι καθότι ποτέ δεν είναι με το μέρος μου έτσι κι αλλιώς), και χτυπήσαμε ελαφρώς το μπροστινό μας όχημα στο φανάρι. Για να μην πλατειάζω, το θέμα είναι πως ως την τελευταία στιγμή, έως ότου χτυπήσουμε δηλαδή, πίστευα και ήλπιζα ότι δεν θα χτυπήσουμε. Ε κάπως έτσι νομίζω ένιωθα μέχρι χθες για τη σειρά. Δεν ξέρω και αν έχει κάποιο όνομα αυτή η ελπίδα που συνορεύει με τη βλακεία, πάντως τη διατηρούσα. Ξέρετε, ότι –δεν μπορεί- κάτι καλό θα συμβεί, κάτι κάτι… Είναι τελευταίο επεισόδιο γμτ!
Στο σημείο αυτό, Φαίη μου με συγχωρείς, αλλά δεν μας αποζημίωσε όλους το φινάλε.
Δεν ξέρω πως ν’ αρχίσω.
Ναι, η σκηνή του θανάτου του κυρίου Ηλία ήταν συγκλονιστική – από κάθε άποψη
ναι, ο κύριος Σταύρου ήταν εξαιρετικός με την κυρία Παπαδημητρίου να ανταποκρίνεται άψογα – καίτοι, προσωπικά, θα προτιμούσα να μην έχω ήχο εδώ
ΝΑΙ, τα μάτια της Φαίης έπαιξαν όλη την ιστορία της Εύας
και ναι, οι αναμνήσεις και τα χαρακτηριστικά τραγούδια της σειράς προκάλεσαν συγκινήσεις, τις οποίες ούτως ή άλλως προκαλούν τα τέλη γενικώς
ΑΛΛΑ
πόσο λυπηρό είναι αλήθεια να «μετράμε» σκηνές – μια καλή, μια κακή, μια αδιάφορη κοκ – και στιγμιότυπα ακόμα και στο τελευταίο επεισόδιο???
Για μένα καλώς ή κακώς είναι η αίσθηση, η γενική αίσθηση, των πραγμάτων που μετράει και δυστυχώς σ’ αυτό το «συνθετικό» επίπεδο βρίσκω το κλείσιμο απογοητευτικό… ως τραγικό.
Πέρα από το σενάριο/ιστορία –τι έχω φτάσει να λέω δηλαδή?- που ‘χε πάρει την κάτω βόλτα καιρό τώρα, και πέρα και από το σενάριο σε επίπεδο διαλόγων –πού πόσο πιο χαμηλά μπορούσε να φτάσει? αποκλείεται να ‘ναι ακριτο-γραφή καθότι, εκτός που θα ‘πρεπε να το προσπαθήσει πάααρα πολύυυ η γυναίκα, μεγαλύτερη εκ-πτωση της ποιότητας των διαλόγων τους παρουσίασαν τα Λουκανοράκια που ‘ναι και αγαπημένα της- βρήκα (και, εις ώρας φαίνεται να ‘μαι μόνη) απογοητευτικές αρκετές από τις ερμηνείες, στη σκηνή Λουκά-Έρης-Αραβαντινού δε και τη σκηνοθεσία (αυτό ίσως να ‘ναι το λιγότερο βέβαια, αλλά όσο να πεις προστίθεται). Δεν ξέρω αν ευθύνονται τα κείμενα ή το γεγονός ότι οι σκηνές γυρίζονταν… με το κιλό… ή η κούραση, η ζέστη ή κάτι άλλο που αγνοώ…
Εκτός όλων αυτών, κάθε σκηνή έμοιαζε «ζυγισμένη» - με την κακή έννοια (ουδεμία σχέση με ισορροπία, μην το διανοηθείτε). Δηλαδή, κλάψτε λίγο Νταίζη-Χρήστο, αλλά κυρίως Νταίζη, Πέτρο πήγαινε να χαιρετήσεις πριν φύγεις, τα αδερφάκια ας δουν μια τελευταία φορά το μπαμπά τους, Εύα-Λευτέρη-Δάφνη-Νικόλα αφού δεν έχετε τίποτα άλλο να κάνετε πείτε για τα σπίτια στην Εδέμ κλπ
Το επεισόδιο το είδα μάλλον σαν μια αν-ακολουθία σκηνών που κάθε μια με ενδιέφερε λιγότερο από την άλλη… Νομίζω δεν έχω μάθει τίποτα για τους ήρωες που αγάπησα...

* για την Εύα εν τέλει ισχύει απλώς αυτό που ‘πε η δρ 1.5 χρόνο πριν,
«όλοι προχωρούν τη ζωή τους, η Εύα ξεκινά γυμναστήριο»
Πάντως, φιου, τη βρήκε την ηρεμία… ε? καλά δεν κατάλαβα?
* όσο για τις τιμωρίες, που επίσης δεν μ’ ενδιαφέρουν, δεν μ’ ενδιαφέρουν «γενικώς», πόσο μάλλον σ’ ένα άνισο και ανισόρροπο σενάριο, ισχύει αυτό που ‘πε η κα Μαρία σε παλαιότερο ποστ,
«ανατροπή θα είναι αν τιμωρηθεί και κανένας ένοχος»
Δηλαδή για όλα φταίει η Αντιγόνη? Μόνο? Και για όλα ε?
Έξυπνο, πρωτότυπο, ανατρεπτικό, καθηλωτικό… με τη συγγραφή σεναρίων ν’ ασχοληθείτε… αλήθεια…
* Έχω και μια απορία από το προχθεσινό:
Η Νταίζη πήγε στη μαρίνα ν’ ατενίσει τη θάλασσα ή τα σκάφη???

Συγκίνηση ένιωσα πάντως όταν έπεσαν οι τίτλοι τέλους...
Και τότε κατάλαβα πως μπορεί η ελπίδα να πεθαίνει τελευταία, σίγουρα όμως πεθαίνει.

Κα Μαρία, πάντα για τη ματιά

Τελικά, το καλύτερο που «έδωσε» η σειρά ήταν –και είναι- το φόρουμ. Δημοσίως σίγουρα δεν το έχω πει, πάντως προσωπικά το βρήκα σε μια εποχή που το χρειαζόμουν. Και μπορεί αυτή να παρήλθε, καθότι… ρόδα είναι και… αλλά η γνωριμία ή «γνωριμία» μου με κάποιους πολύ συγκεκριμένους ανθρώπους και η παρέα για όσο και στο βαθμό που ήμουν μέρος αυτής μ’ έχουν αποζημιώσει πλήρως και με το παραπάνω, για κάθε ώρα που αφιέρωσα στη σειρά δίχως ν' αντιλαμβάνομαι γιατί. ΧΡΩΣΤΑΩ!!!
Κατά τα άλλα, αν ξαναδώ καθημερινό να μου ανατιναχθεί η τιβι αμέσως, παρακαλώ

Επιτηδευμένο…στημένο ψεύτικο..
Για ευνόητους λόγους χάζεψα μόνο το 15 χρόνια μετά στο site του mega… και ξεκαθαρίζω ότι σχολιάζω μόνο αυτό που είδα, για αυτό και δεν ψηφίζω…
Ψεύτικο.. χωρίς να θυμίζει σε τίποτα ότι αγάπησα σε αυτή τη σειρά..
Μέσα σε δυο χρόνια οι αγαπητοί γράφοντες κατάφεραν να καταστρέψουν ότι προσδοκία είχα μόλις ξεκίνησε αυτή η σειρά..
Κάθε κουβέντα μου φάνηκε ψεύτικη.. είμαι και του δακρύβρεκτου χαπι εντ αλλά με έναν ρεαλισμό, δεν ήθελε πολύ… Ένιωσα σαν να βλέπω ξένους.. και όμως είναι οι ίδιοι.. προφανώς σε κανέναν δεν άρεσε αυτό που γύριζε.. προσωπική άποψη πάντα..

Φόρος τιμής από την ηρωίδα Ξυλά που έβγαλε μιάμιση σεζόν χωρίς παρτενέρ, που χαντακώθηκε όσο κανείς άλλος χαρακτήρας στην Εδέμ, που έμπλεξε τους πατεράδες των παιδιών της, στον ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ που έλαμψε δια της απουσίας του…
Και ναι, είδαμε το Μάνο στα φλασμπακ είδαμε στιγμιότυπα από μια σειρά πολλά υποσχόμενη, και στα μάτια της Εύας εγώ είδα τη μελαγχολία και τη θλίψη για τον κρίκο που έλειπε.. Ο Λεύτερης ξένος.. τα πιτσιρίκια δίπλα στα βράχια ξένα..
Οι ήρωες που αγάπησα άγνωστοι… οι ιστορίες τους αστον αέρα...

Ο Πέτρος Ρούσσος άφησε την κόρη ημίτρελη για να σαλπάρει… απαράδεκτο… για 15 χρόνια? Κύριε ελέησον...

Η παρέα Junior έμπλεξε τα ερωτικά της σε μια ύστατη προσπάθεια να μας πείσουν ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει….

Το φινάλε γράφτηκε το 2010…
Αυτό που είδα έστω και το μισάωρο ήταν μια απόλυτη παρωδία..
Κοροϊδία σε εκατομμύρια τηλεθεατές που αγάπησαν και στήριξαν αυτή τη σειρά από το πρώτο επεισόδιο….


Σκόνη στον άνεμο τελικά..
Βέρα ήταν ΜΙΑ και άφησε εποχή…
Οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια απέτυχε…



Ξεφτιλίκια… κάτι θέλω να γίνω πλούσια που άκουσα.. πάνω σ’αυτές τις ευχές κύριοι στηρίχτηκε το ψυχογράφημα έξι ηρώων.. ξεφτιλίκι να τα ισοπεδώνετε όλα έτσι για ακόμα μια φορά..

Το μόνο που παραδέχομαι ήταν αυτά τα δευτερόλεπτα που ακούστηκαν οι ευχές των ηρώων που αγαπήσαμε..
Άκουσα τη φωνή του Μπουγιούρη και ανατρίχιασα..
Δεν ξέρω αν έκλεισε τον κόσμο στις παλάμες του, αλλά σίγουρα έκλείσε τη μεγαλύτερη μερίδα του τηλεοπτικού κοινού.. Ενάμιση χρόνο μετά την αποχώρηση του και τίποτα δεν είναι όπως παλιά…


Δύο χρόνια.. δεν βαριέσαι… καλά να μαστε…

Πέρα από την κριτική βέβαια, θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο για όσους δούλεψαν αυτά τα χρόνια για αυτή τη σειρά.. κυρίως στους ηθοποιούς που ακολούθησαν όλα τα αλλοπρόσαλλα του σεναρίου.. Θα ήθελα να μιλήσω και συγκεκριμένα αλλά δεν βαριέσαι.. κάποια άλλη στιγμή μπορεί…
Και ένα ακόμα μεγαλύτερο μπράβο και ένα ευχαριστώ για αυτή τη συντροφιά που δημιουργήθηκε εδώ, για το επίπεδο και τους ανθρώπους αυτού του φόρουμ που είχα την τύχη να είμαι μέλος…

Τουλάχιστον κρατάω έναν εξαιρετικό πρώτο κύκλο, υπέροχες στιγμές και ερμηνείες.. και μια απίστευτη παρέα.. την παρέα του φόρουμ.. δικό μας κατόρθωμα….
Και το μόνο που άξιζε στην τελική….

Και για όσους θέλουν ακόμα να ζήσουν το παραμύθι ΕΜΕΙΣ έχουμε κάτι να θυμόμαστε…

Σπόιλερ:

ΑΕΔ έγραψες ιστορία… γενικώς και ειδικώς…


Γέλα πουλί μου γέλα… και είναι η ζωή μια τρέλα…

Υγ. Στα φλασμπακ ο Σταυρίδης που ήταν? Νομίζω δεν τον είδα…
Εξαιρετική εμφάνιση και δεν τον είδαμε καν, μας έφαγε ο χορός της Μελιτούλας σ’ αυτό το εμετικό πάρτι του παραλόγου…

Υγ.2 Ο Μάνος είναι λαμόγιο.. το εμπεδώσατε? Γιατί θα μας το κάνουμε και κλύσμα μετά Μυστικών…

Δεν λέμε αντίο… ποτέ δεν μου άρεσε σαν λέξη…
Άλλωστε έχουμε πολλά ταλέντα μαζεμένα εδώ, και μπορούμε να πλάσουμε την ιστορία από την αρχή.. και να μας αρέσει κιόλας..

Εκτός από τα υπέροχα μέλη αυτής της παρέας που μου κράτησαν συντροφιά με το χιούμορ τους, το μυαλό τους και την ψυχή τους , έχω ανάγκη να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως την "Μάνα" αυτού του forum, Clarabelle σε ευχαριστώ και εσένα και τη λοιπή διαχειριστική ομάδα.. χωρίς εσάς αυτή η διαδικτυακή «απόδραση» δε θα ήταν εφικτή. Να είστε πάντα καλά..

(Αγαπητή Μαρία, αναγνωρίζω ότι θέλει και κόπο και χρόνο αυτή η προσπάθεια, μακάρι ωστόσο να επιχειρήσεις και στο μέλλον κάτι παρόμοιο… η προσφορά για μας ήταν μεγάλη)…

Την αγάπη μου σε όλους και όλες που υποστήριξαν και κράτησαν ζωντανή αυτή την ιδέα..
Φιλιώ..

δυστυχώς κατά τη διάρκεια του 4ου κύκλου δεν προλάβαινα να μπαίνω και πολύ στο λατρεμένο φορουμάκι μας ,λόγω υποχρεώσεων και διαβάσματος, και πραγματικά μου έλειψε άπειρα....τόσα χρόνια....τόσα χρόνια μυστικά....μου είναι πολύ δύσκολο κι εγώ να τα αποχαιρετήσω ,όσο κι αν μερικές εξελήξεις δε μου άρεσαν ,όσο κι αν κάποια επεισόδια με έκαναν να στενοχωριέμαι....είναι τέσερα χρόνια στη ζωή μου που τα πέρασα συντροφιά με αυτούς τους ήρωες και πολλές φορές με έκαναν να ταυτιστώ μαζί τους,να γελάσω ,να κλάψω ,να τρελαθώ από την αγωνία μου -και απ' τη βαρεμάρα μου ενίοτε,αλλά δικαιολογό και μερικές στιγμές καθημερινή σειρά είναι..ήταν-....και περισσότερο βέβαια με τη λατρεμένη παρέα της φεγγαρόπετρας που τόσο αγάπησα..και μπορεί τελευταία να μην ασχολούνταν μαζί τους αλλά εγώ ακόμα και μέσα από τις γενικότερες εξελήξεις έπλαθα σενάρια με το μυαλό μου για της σκηνές που θα μπορούσαν να γυριστούν και τις αντιδράσεις που θα είχε η παρέα..με έκαναν να θέλω να τους σκέφτομαι,να θέλω να αποκτήσω κι εγώ μια ΤΟΣΟ δεμένη παρέα, να θέλω να βλέπω ξανά κα ξανά τις αξέχαστες σκηνές τους....
και βέβαια ως τρελή λουκανιρική θα ήθελα να αναφερθώ σε αυτούς τους δύο...που όπως έχει λεχθεί πολλές φορές έχουν μια φοβερή χημεία σαν ζευγάρι που με κάνει να πιστεύω ότι με κάθε διαφορετικό συνδιασμό οι ρόλοι αυτοί δε θα είχαν τόσο υπερβολικά τεράστια επιτυχία μαζί....ΛΑΤΡΕΨΑ αυτό το ζευγάρι!!!! πέρασα τόσα πολλά μαζί του,κυρίως βέβαια μέσα από το φόρουμ όταν είχα χρόνο και μπορούσα να μπω.. να μιλήσουμε με τα παιδιά και να κάνουμε τρελές αναλύσεις και υποθέσεις ....άπειρα φανταστικά σενάρια και βιντεάκια..αυτό το ζευγάρι άφησε ανεξίτηλη την ιστορία του χαραγμένη στα χρονικά των σήριαλ κατά τη γνώμη μου....τους αγαπήσαμε τους αγαπάμε και θα τους αγαπάμε!!δύο φανταστικοί ήρωες και ηθοποιοί που λατρεύω,επιτρέψτε μου να κάνω αυτή τη διάκριση ως τρελή λουκανορική!!!!
όσο για το τελευταίο επεισόδιο δε θα πω και πάρα πολλά καθώς με είχε συνεπάρει άρκετά το συναίσθημα και δεν μπορώ να κρίνω εντελώς αντικειμενικά....
γενικότερα μου άρεσε πάρα πολύ το επεισόδιο!! από σκηνές ξεχωρίζω..Στέφανου-Εριέττας αποχαιρετισμός-τόσα συναισθήματα μαζεμένα και τόσο ξαφνικά,από μία πολύ απρόσμενη ,αλλά πιστεύω απόλυτα ανθρώπινη και λογική απόφαση του Στέφανου,υπέροχοι και οι δύο!!επίσης Στέφανος -Αντιγόνη,απίστευτα ανθρώπινη και συγκινιτική σκηνή που επισήμανε όλη τη ζωή της Αντιγόνης ,αλλά και αυτή που θα μπορούσε να είχε..επιπλέον μου άρεσαν πολύ Νόρα-Λουκάς-Ρούσσος στο γραφείο!!μου φαινόταν ότι επέστρεψε ο παλιός Πέτρος..και λάτρεψα ιδιαίτερα τη στιγμή που είπε ο Πέτρος ''Λουκά να την ακούς τη Νόρα'' και ο Λουκάς της έπιασε το χέρι ,και στη συνέχεια που τους υπενθίμισε ότι τους αγαπάει μου άρεσε πολύ ο τρόπος που είπε ο Λουκάς ''το αξίζαμε'',και φυσικά τα δάκρυα της Νόρας....δε θα μπορούσα να παραλείψω τη σκηνή Ηλία-Δάφνης....πραγματικά έμεινα με την ερμηνία της κυρίας Γεωργόνη ήταν καταπληκτική,ειδικά όταν είδε τους καρπούς που κρατούσε ο Ηλίας σφιχτά στο χέρι και του είπε ''εγώ μπαμπά μου θα φροντίζω τον κήπο σου''..δε νομίζω να μην υπάρχει άνθρωπος που να μη συγκινίθηκε..!!και τέλος μέσα από αυτή την τηλεταινία,πιστεύω ότι οι συγγραφείς δε θα μπορούσαν να υποστηρίξουν καλύτερα το μεγαλείο της γυναίκας μέσα από το ρόλο της Αμαλίας,που τελικά αποδείχθηκε μεγάλος ήρωας!!
μέχρι να δείξει αυτό το 15 χρόνια μετά όλα ήταν υπέροχα,με ένα γενικότερα έντονο κλίμα συγκίνησης..όχι ότι δεν ήταν καλό ως ιδέα απλά νομίζω ότι κράτησε πολύ ώρα και μπορούσαν να δείξουν κάτι πιο ουσιαστικό..
αρχικά με χάλασαν πολύ τα μαλλιά του Λουκά..αυτόν βρηκαν να ασπρίσουν τόσο....όπως επίσης ότι δεν τον είδαμε με τις κόρες του ,που έλεγε ότι τόσο αγαπούσε,κι επέλεξαν να τον δείχνουν συνέχεια με τον Άρη....
επίσης..μερικές ακόμα στιλιστικές διαφωνίες....γιατί όλες οι πρωταγωνίστριες κότσο το μαλλί....δεν πέρασαν δα και 30 χρόνια..γενικότερα από το τελευταίο θα προτιμούσα να έδειχναν μόνο την τελευταία σκηνή στην παραλία,που πραγματικά συγκινήθηκα όσο ποτέ..με τις αναμνήσεις και τις ευχές που ακούγονταν μαζί -των μεγάλων και των μικρών-....ήθελα κι εγώ το Μάνο παρόντα....τελείωσε η Εδέμ..τελείωσε..δεν μπορώ να το πιστέψω ..αν και τον τελευταίο κύκλο τον έβλεπα αποσπασματικά τα σαββατοκύριακα στον Η/Υ ,δε βοήθησε αυτό στη σκέψη ότι τελειώνει....
έμαθα πολλά για τους ανθρώπους και για τις αξίες που πρέπει να διέπουν όλη την ανθρωπότητα,μέσα από αυτή τη σειρά..αξίες που η κοινωνία μας θυσιάζει στο βωμό του ατομικισμού και θα ήταν ωφέλιμο να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας!!
Καλή σου νύχτα γλυκιά μας Εδέμ....