Επεισόδιο 606 - Ημερομηνία 11-11-2011

nefelik έγραψε:

fay έγραψε:Όσο για τον Αραβαντινό νομίζω ότι σύντομα θα μάθουμε τι μέρος του λόγου είναι. Κάποια συμφορουμίτισσα, η nefelik νομίζω, ανέφερε ότι δύο επεισόδια αργότερα όπως είδαν στο Μέγκα Κύπρου θα αποκαλυφθεί ο λόγος που άφησε τα παιδιά του κι εξαφανίστηκε. Θέλω να πιστεύω ότι θα είναι κάτι εξαιρετικά σοβαρό γιατί δε μπορώ ακόμη να του δώσω ελαφρυντικά. Η εγκατάλειψη είναι εγκατάλειψη και δυο αδέλφια μεγάλωσαν χωριστά, οπότε οφείλουν να δώσουν μια πολύ πειστική εξήγηση.

Δεν θα αποκαλυφθεί ο λόγος που τα άφησε, αλλά μια λεπτομέρεια που εγώ δεν τη θεωρώ ασήμαντη. Σίγουρα όμως υπάρχουν και πολλά ακόμα που θα αποκαλυφθούν αργότερα και ίσως κάποια μυστικά να μην αποκαλυφθούν και ποτέ...

Σπόιλερ:

Καρ-Mik έγραψε:

edem4ever έγραψε:
Βάσω, αλήθεια θα καλούσαν την αστυνομία; Έχω μείνει στις ταινίες εγώ!!!

Τα ορφανοτροφεία δεν είναι δωρεές στην εκκλησία που αφήνεις μια σακούλα και φεύγεις.
Κυρίως όταν έχουμε αρκετά μεγάλα παιδάκια ώστε να μπορούν να μιλάνε και να δώσουν πληροφορίες.

edem4ever έγραψε:

Kitty έγραψε:

Ότι τα παιδιά θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει σε ίδρυμα/ορφανοτροφείο ήταν σίγουρο. Ένα καλαθάκι θα άφηνε ο Πέτρος απεξω και τελείωσε....άντε να έδινε και πλαστά στοιχεία για να τηρήσει τους τύπους.
Εδώ το έκανε με μεγάλη ευκολία η Αντιγόνη στην Νταίζη που ήταν και μάνα της.

Έχεις δοκιμάσει να βάλεις τετράχρονο σε καλαθάκι; Την Νταίζη την εγκατέλειψαν βρέφος!

Καρ-Mik έγραψε:Νομίζω οτι η Εριέττα ηταν σε μια ηλικία που ήξερε το όνομα της . Δηλαδή, αν κρίνουμε απο τον Λουκά που πρέπει να ήταν γύρω στα 2 (σύμφωνα με το βιντεο του εφιάλτη), αρα η Εριέττα πρέπει να ήταν γύρω στα 4.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλα εγώ στα 4 μου ήξερα απέξω το ονοματεπώνυμο μου.

Αν λοιπόν βρισκόταν ξαφνικά δύο παιδάκια χωρίς γονείς, δεν θα έψαχνε η αστυνομία ποια είναι ή ποιοι είναι και που οι γονείς τους, πριν δοθούν στο ορφανοτροφείο? Αν γινόταν αυτό, το λιγότερο που θα έκαναν ήταν μια ερευνα για τους γονείς τους, σωστά?..

Αρα, η παρέα για αρχή έπρεπε να το αποφύγει αυτό. Εκ των πραγμάτων λοιπόν, ο Ρούσσος, ως δικηγόρος, έπρεπε να φροντίσει να υιοθετηθούν,ώστε να μην ψάξει η αστυνομία για αυτά...

Εγώ δεν αμφισβητώ οτι τον Λουκά τον αγάπησε στην πορεία, αλλα δεν μπορώ επίσης να κλείσω τα μάτια μου, στο κίνητρο της αρχικής του πράξης. Δεν έγινε για να σώσει (μόνο) τα παιδιά, αλλα και το ίδιο του το τομάρι.

Σε αυτό θα συμφωνήσω με την Clarabelle. Και ο Λουκάς αλλα και ο Ρούσσος απο την πλευρά τους έχουν τα δίκια τους, αλλα και οι δύο φέρονται εγωιστικά.

Kitty έγραψε:
Και να έψαχνε η αστυνομία δεν θα μπορούσε να καταλήξει στον Ρούσσο ούτε σε κανέναν άλλον από τη παρέα....γιατί μόνο αυτοί ήξεραν για το φόνο, εννοείται ότι δεν θα μιλούσαν και το υποτιθέμενο πτώμα του Αραβαντινού το είχαν εξαφανίσει. Χωρίς πτώμα και χωρίς μάρτυρες δεν θα μπορούσαν να συλλάβουν κανένα.

Kitty έγραψε:Ας μην ξεχνάμε ότι η παρέα του τότε δεν ήταν και ακριβώς κολλητοί.....είχε πάει ο ένας με τη γυναίκα του άλλου.... Ο Λύτρας χρησιμοποίησε την Αντιγόνη για να πάρει την περιουσία του Λαζαρίδη....Ο Ρούσσος μαζί με το Λύτρα (νομίζω ήταν και ο Μάνος μπλεγμένος στην υπόθεση) φόρτωσαν ένα πλαστό πίνακα στην Αντιγόνη και την έκλεισαν φυλακή.....συνεργάτες ήταν απλά και είχε ανάγκη ο ένας τον άλλο για κάποιο διάστημα και σε κάποιο βαθμό.

Kitty έγραψε:Ότι τα παιδιά θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει σε ίδρυμα/ορφανοτροφείο ήταν σίγουρο. Ένα καλαθάκι θα άφηνε ο Πέτρος απεξω και τελείωσε....άντε να έδινε και πλαστά στοιχεία για να τηρήσει τους τύπους.
Εδώ το έκανε με μεγάλη ευκολία η Αντιγόνη στην Νταίζη που ήταν και μάνα της.

Kitty έγραψε:Παρά τις διαφορές τους, οι Βενέτης-Χατζηβασιλείου ήθελαν να μεγαλώσουν τα παιδιά και προφανώς έκαναν καλή δουλειά...πάντα με την επίβλεψη και τη βοήθεια του Ρούσσου.

Kitty έγραψε:Αυτό που ίσως έχει ξεχαστεί είναι ότι ο Βενέτης ζήτησε από τον Ρούσσο να μην πει ποτέ την αλήθεια στο Λουκά.
Κάτι που δεν έδειξε να έχει καμιά σημασία για το Λουκά. Άραγε αν ζούσε ακόμα ο Βενέτης, θα είχε κάνει και σε αυτόν μήνυση ο Λουκάς;

Kitty έγραψε:
Και να έψαχνε η αστυνομία δεν θα μπορούσε να καταλήξει στον Ρούσσο ούτε σε κανέναν άλλον από τη παρέα....γιατί μόνο αυτοί ήξεραν για το φόνο, εννοείται ότι δεν θα μιλούσαν και το υποτιθέμενο πτώμα του Αραβαντινού το είχαν εξαφανίσει. Χωρίς πτώμα και χωρίς μάρτυρες δεν θα μπορούσαν να συλλάβουν κανένα.

dm10811 έγραψε:

edem4ever έγραψε:

Kitty έγραψε:

Ότι τα παιδιά θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει σε ίδρυμα/ορφανοτροφείο ήταν σίγουρο. Ένα καλαθάκι θα άφηνε ο Πέτρος απεξω και τελείωσε....άντε να έδινε και πλαστά στοιχεία για να τηρήσει τους τύπους.
Εδώ το έκανε με μεγάλη ευκολία η Αντιγόνη στην Νταίζη που ήταν και μάνα της.

Έχεις δοκιμάσει να βάλεις τετράχρονο σε καλαθάκι; Την Νταίζη την εγκατέλειψαν βρέφος!

Συγγνωμη για το εντελως ασχετο αλλα εκανα εικονα τη σκοτεινη φιγουρα του Ρουσσου στα σκαλια ενος ορφανοτροφειου να προσπαθει να παραχωσει ενα 4χρονο και ενα 2χρονο σε δυο καλαθακια,να χτυπαει τη πορτα και να χανεται στο σκοταδι υπο το απορημενο βλεμμα των μικρων!!!!! Να'σαι καλα με εκανες και γελασα!!!!!!!!!!

Kitty έγραψε:

dm10811 έγραψε:

edem4ever έγραψε:

Kitty έγραψε:

Ότι τα παιδιά θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει σε ίδρυμα/ορφανοτροφείο ήταν σίγουρο. Ένα καλαθάκι θα άφηνε ο Πέτρος απεξω και τελείωσε....άντε να έδινε και πλαστά στοιχεία για να τηρήσει τους τύπους.
Εδώ το έκανε με μεγάλη ευκολία η Αντιγόνη στην Νταίζη που ήταν και μάνα της.

Έχεις δοκιμάσει να βάλεις τετράχρονο σε καλαθάκι; Την Νταίζη την εγκατέλειψαν βρέφος!

Συγγνωμη για το εντελως ασχετο αλλα εκανα εικονα τη σκοτεινη φιγουρα του Ρουσσου στα σκαλια ενος ορφανοτροφειου να προσπαθει να παραχωσει ενα 4χρονο και ενα 2χρονο σε δυο καλαθακια,να χτυπαει τη πορτα και να χανεται στο σκοταδι υπο το απορημενο βλεμμα των μικρων!!!!! Να'σαι καλα με εκανες και γελασα!!!!!!!!!!

Υπάρχουν και τα καροτσάκια για μεγαλύτερα παιδάκια....
και τα παιδάκια δεν ήταν και τόσο μεγάλα, αν σκεφτούμε ότι κανένα από αυτά δεν θυμόταν την ύπαρξη του άλλου ούτε καν του ίδιου του πατέρα και της μητέρα τους. Η Εριέττα μόνο είχε τη σκηνή του φόνου μπροστά της από την οποία όμως δεν μπορούσε να βγάλει κανένα συμπέρασμα.
Και όταν μιλάω για πλαστά στοιχεία, αναφέρομαι προφανώς στις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα παιδιά έχασαν τον πατέρα τους.
Και βεβαίως εκείνη την εποχή (μιλάμε για δεκατίες πριν) άφηναν καλαθάκια και καροτσάκια έξω από ιδρύματα....και αυτό και άλλα πολύ χειρότερα γινόντουσαν τότε.

nefelik έγραψε:

Kitty έγραψε:Αυτό που ίσως έχει ξεχαστεί είναι ότι ο Βενέτης ζήτησε από τον Ρούσσο να μην πει ποτέ την αλήθεια στο Λουκά.
Κάτι που δεν έδειξε να έχει καμιά σημασία για το Λουκά. Άραγε αν ζούσε ακόμα ο Βενέτης, θα είχε κάνει και σε αυτόν μήνυση ο Λουκάς;

Όσο για το λόγο που δεν του το είπε ο Ρούσσος, εγώ πιστεύω ότι θα έπρεπε να του το είχε πει, αλλά ας πούμε ότι σεβάστηκε την επιθυμία του Βενέτη. Και ας πούμε ότι το δέχομαι (με μεγάλη δυσκολία) για το διάστημα που η Εριέττα ήταν στην Αμερική. Κάποια στιγμή όμως ήρθε στην Ελλάδα και απευθύνθηκε στο Λουκά και στη Νόρα, για να αναλάβουν την υπόθεση της δολοφονίας του θετού της πατέρα. Ας αφήσω απέξω και το γεγονός ότι ο Ρούσσος έβαλε το Λουκά να είναι αντίδικος απέναντι και στη Νόρα και στην αδελφή του, μια και έχει ήδη αναφερθεί... Έβλεπα πριν λίγο καιρό τα πρώτα επεισόδια του 3ου κύκλου και μου ήρθε μια ιδέα στο μυαλό. Αν δεν υπήρχε η Νόρα και αν ο Λουκάς δεν την αγαπούσε τόσο πολύ, ο Ρούσσος δεν θα περίμενε να δει τον Αραβαντινό για να πάθει έμφραγμα. Θα είχε αυτοκτονήσει πολύ νωρίτερα... Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Kitty έγραψε:Υπάρχουν και τα καροτσάκια για μεγαλύτερα παιδάκια....
και τα παιδάκια δεν ήταν και τόσο μεγάλα, αν σκεφτούμε ότι κανένα από αυτά δεν θυμόταν την ύπαρξη του άλλου ούτε καν του ίδιου του πατέρα και της μητέρα τους. Η Εριέττα μόνο είχε τη σκηνή του φόνου μπροστά της από την οποία όμως δεν μπορούσε να βγάλει κανένα συμπέρασμα.
Και όταν μιλάω για πλαστά στοιχεία, αναφέρομαι προφανώς στις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα παιδιά έχασαν τον πατέρα τους.
Και βεβαίως εκείνη την εποχή (μιλάμε για δεκατίες πριν) άφηναν καλαθάκια και καροτσάκια έξω από ιδρύματα....και αυτό και άλλα πολύ χειρότερα γινόντουσαν τότε.

nefelik έγραψε:[Έβλεπα πριν λίγο καιρό τα πρώτα επεισόδια του 3ου κύκλου και μου ήρθε μια ιδέα στο μυαλό. Αν δεν υπήρχε η Νόρα και αν ο Λουκάς δεν την αγαπούσε τόσο πολύ, ο Ρούσσος δεν θα περίμενε να δει τον Αραβαντινό για να πάθει έμφραγμα. Θα είχε αυτοκτονήσει πολύ νωρίτερα... Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε...

Kitty έγραψε:και τα παιδάκια δεν ήταν και τόσο μεγάλα, αν σκεφτούμε ότι κανένα από αυτά δεν θυμόταν την ύπαρξη του άλλου ούτε καν του ίδιου του πατέρα και της μητέρα τους. Η Εριέττα μόνο είχε τη σκηνή του φόνου μπροστά της από την οποία όμως δεν μπορούσε να βγάλει κανένα συμπέρασμα.
Και όταν μιλάω για πλαστά στοιχεία, αναφέρομαι προφανώς στις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα παιδιά έχασαν τον πατέρα τους.

Καρ-Mik έγραψε:

Kitty έγραψε:
Και να έψαχνε η αστυνομία δεν θα μπορούσε να καταλήξει στον Ρούσσο ούτε σε κανέναν άλλον από τη παρέα....γιατί μόνο αυτοί ήξεραν για το φόνο, εννοείται ότι δεν θα μιλούσαν και το υποτιθέμενο πτώμα του Αραβαντινού το είχαν εξαφανίσει. Χωρίς πτώμα και χωρίς μάρτυρες δεν θα μπορούσαν να συλλάβουν κανένα.

Ο Αραβαντινός ήταν καταζητούμενος απο την Ιντερπολ. Προφανως για να γνωρίζει η Ιντερπολ τα καμώματα του, αν βρίσκανε τα παιδιά του και όχι τον ίδιο, θα καταλήγανε στο συμπέρασμα οτι μπορεί και κάποιος να το έφαγε.
Μπορεί να μην είχαν αποδείξεις οτι κάποιος απο την παρέα τον σκότωσε, αλλα δεν ήταν καθόλου απίθανο να βρίσκανε οτι ο Αραβαντινός είχε πάρε δώσε με αυτή την παρέα. Και αυτό ήταν που ήθελαν κυρίως να αποφύγουν.

Σπόιλερ:

nefelik έγραψε:

Kitty έγραψε:και τα παιδάκια δεν ήταν και τόσο μεγάλα, αν σκεφτούμε ότι κανένα από αυτά δεν θυμόταν την ύπαρξη του άλλου ούτε καν του ίδιου του πατέρα και της μητέρα τους. Η Εριέττα μόνο είχε τη σκηνή του φόνου μπροστά της από την οποία όμως δεν μπορούσε να βγάλει κανένα συμπέρασμα.
Και όταν μιλάω για πλαστά στοιχεία, αναφέρομαι προφανώς στις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα παιδιά έχασαν τον πατέρα τους.

Την ύπαρξη της μητέρας τους δεν τη θυμούνταν γιατί πέθανε όταν γεννήθηκε ο Λουκάς και η Εριέττα ήταν 2 ετών. Δεν θυμόταν το ένα την ύπαρξη του άλλου 30 χρόνια μετά. Ούτε εγώ έχω συγκεκριμένες μνήμες από όταν ήμουν 4 ετών, αλλά απ’ ότι μου λένε σε πολύ μικρότερη ηλικία μπορούσα να λέω το όνομά μου - και όχι μόνο - και να διηγούμαι με λεπτομέρειες μια ιστορία ή ένα παραμύθι που μπορεί να μου είχαν διαβάσει νωρίτερα. Η Εριέττα χρόνια μετά μπορεί να μη θυμόταν ούτε το συμβάν ούτε τον αδελφό της, αλλά λίγες ώρες ή λίγες μέρες μετά σίγουρα θα θυμόταν τι είχε δει. Και μπορεί εκείνη να μην μπορούσε να το αξιολογήσει, αλλά η αστυνομία που θα άκουγε την ιστορία και θα ανακάλυπτε και ότι ο Αραβαντινός ήταν καταζητούμενος, θα μπορούσε να βγάλει αρκετά συμπεράσματα...

Υ.Γ. Γιάννα, αυτό ακριβώς λέω κι εγώ! Να το δεχτώ όταν ήταν στην Αμερική, αλλά όταν ήρθε στην Ελλάδα και μάλιστα γνωρίστηκε με το Λουκά;

roria έγραψε:Fay, η γνώμη μου είναι ότι θα υπάρξουν σαφώς ελαφρυντικά για τον Αραβαντινό και πιθανότατα αυτά θα έχουν σχέση με το γεγονός ότι ο Ρούσσος μόλις τον είδε έπαθε έμφραγμα. Υποθέτω ότι εκείνο το μοιραίο βράδυ έγιναν πράγματα που ακόμα δεν τα ξέρουμε. Και αυτό που ανέφερε η Νεφέλη και θα το ακούσουμε εμείς στο επεισόδιο της Τρίτης (αν δεν ξαναλλάξουμε κυβέρνηση μέχρι τότε! ) και ενδεχομένως και άλλα. Όμως δεν νομίζω ότι θα μας τον παρουσιάσουν εντελώς άμοιρο ευθυνών. ΄Οπως είπες κι εσύ η εγκατάλειψη είναι εγκατάλειψη.

Σπόιλερ:

Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι ότι αντιστρέφονται ορισμένα πράγματα που ξέραμε μέχρι τώρα. Εμείς ξέραμε δηλαδή ότι ο Λαζαρίδης σκότωσε τον Αραβαντινό και μετά αυτοκτόνησε από τύψεις. Τελικά όμως φαίνεται πως και ο Αραβαντινός και ο παππούς Χατζηβασιλείου φέρουν μια ευθύνη για την αυτοκτονία Λαζαρίδη, αφού τον άφησαν να πιστεύει ότι ήταν δολοφόνος, ενώ ηξεραν πως αυτό δεν ίσχυε. Από την άλλη, αν είχαν ενεργήσει διαφορετικά ,θα κινδύνευε ίσως η ζωή του Αραβαντινού. Τέλος πάντων, ελπίζω να ξετυλιχτεί το κουβάρι και να μη μείνουμε μόνο στις υποθέσεις.
Υ.Γ. Καλή μου edem4ever, μην εχεις τόσο άγχος για το off-topic. Δεν βλέπεις τί γίνεται εδώ; Έχουν πάρει φωτιά τα πληκτρολόγια! Εξάλλου το ρύθμισε το θέμα η Καρ-μικ που πρότεινε να μεταφερθούμε.
Υ.Γ. Fay μου, εγώ για να είμαι ειλικρινής σαφως προτιμώ τα ζευγάρια ως έχουν. Μια χαρά υπέροχη είναι η χημεία του Λουκά με τη Νόρα και του Στέφανου με την Εριέττα. Ειδικά όμως η δεύτερη έμεινε σχεδόν ανεκμετάλλευτη.

Kitty έγραψε:

nefelik έγραψε:

Kitty έγραψε:και τα παιδάκια δεν ήταν και τόσο μεγάλα, αν σκεφτούμε ότι κανένα από αυτά δεν θυμόταν την ύπαρξη του άλλου ούτε καν του ίδιου του πατέρα και της μητέρα τους. Η Εριέττα μόνο είχε τη σκηνή του φόνου μπροστά της από την οποία όμως δεν μπορούσε να βγάλει κανένα συμπέρασμα.
Και όταν μιλάω για πλαστά στοιχεία, αναφέρομαι προφανώς στις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα παιδιά έχασαν τον πατέρα τους.

Την ύπαρξη της μητέρας τους δεν τη θυμούνταν γιατί πέθανε όταν γεννήθηκε ο Λουκάς και η Εριέττα ήταν 2 ετών. Δεν θυμόταν το ένα την ύπαρξη του άλλου 30 χρόνια μετά. Ούτε εγώ έχω συγκεκριμένες μνήμες από όταν ήμουν 4 ετών, αλλά απ’ ότι μου λένε σε πολύ μικρότερη ηλικία μπορούσα να λέω το όνομά μου - και όχι μόνο - και να διηγούμαι με λεπτομέρειες μια ιστορία ή ένα παραμύθι που μπορεί να μου είχαν διαβάσει νωρίτερα. Η Εριέττα χρόνια μετά μπορεί να μη θυμόταν ούτε το συμβάν ούτε τον αδελφό της, αλλά λίγες ώρες ή λίγες μέρες μετά σίγουρα θα θυμόταν τι είχε δει. Και μπορεί εκείνη να μην μπορούσε να το αξιολογήσει, αλλά η αστυνομία που θα άκουγε την ιστορία και θα ανακάλυπτε και ότι ο Αραβαντινός ήταν καταζητούμενος, θα μπορούσε να βγάλει αρκετά συμπεράσματα...

Υ.Γ. Γιάννα, αυτό ακριβώς λέω κι εγώ! Να το δεχτώ όταν ήταν στην Αμερική, αλλά όταν ήρθε στην Ελλάδα και μάλιστα γνωρίστηκε με το Λουκά;

Συμφωνώ ότι θα μπορούσαν να προκύψουν προβλήματα... βέβαια συμπεράσματα όμως δεν θα μπορούσαν να βγουν χώρις πτώμα και με τους μοναδικούς μάρτυρες του φόνου να κρατούν σιγή ιχθύος. Και χωρίς σποδείξεις δεν θα μπορούσαν να προβούν σε συλλήψεις. Οι μαρτυρίες μικρών παιδιών που δεν ήξεραν τι ακριβώς είδαν και βρισκόντουσαν σε συναισθηματική σύγχυση δεν αποτελούν πειστήρια.
Από τη στιγμή που θα είχε εμπλάκεί η αστυνομία όμως, εφόσον δεν υπήρχαν συγγενείς, ήταν σίγουρο ότι τα παιδιά θα είχαν καταλήξει σε ίδρυμα, τουλάχιστον για ένα διάστημα και η τύχη τους θα αγνοούταν. Ακόμα και αν κάποιος από την παρέα εξέφραζε την επιθυμία να τα υιοθετήσει νόμιμα, η διαδικασία θα έπαιρνε χρόνια.

Με τις παράνομες υιοθεσίες, εξασφάλιζαν ότι όλα θα γινόνταν γρήγορα, θα είχαν τα παιδιά από κοντά και η αστυνομία δεν θα εμπλεκόταν.

roria έγραψε:Νομίζω ότι τελικά βρήκαμε έναν κοινό τόπο σε ό,τι αφορά στον χαρακτήρα της Νταίζης. Μάλλον συγκλίνουμε όλοι στο ότι αλλιώς είχε ξεκινήσει και αλλιώς εξελίχθηκε, με αποτέλεσμα οι περισσότερες κρίσειςγι'αυτήν να ισχύουν και να μην ισχύουν ταυτόχρονα, καθότι δεν υπάρχει συνέπεια στον συγκεκριμένο χαρακτήρα. Συμφωνούμε επίσης ότι δεν έχει δείξει ίχνος μεταμέλειας, ότι μας έχει πρήξει με την κλάψα περί κακούργας κοινωνίας και ψεύτη ντουνιά, ότι παράτησε το παιδί της σε έναν ξένο άνθρωπο κι ότι τον άνθρωπο αυτό τον βρίζει κι από πάνω και τον περιφρονεί. Σε πιο πρακτικό επίπεδο ακόμα, το γεγονός ότι προσπάθησαν να μας την παρουσιάσουν σαν τον πιο υπολογίσιμο ανταγωνιστή του Αϊνστάιν δεν αύξησε και πολύ τη συμπάθεια προς το πρόσωπό της. Ακόμα και πρόσφατα, ενώ οποιοσδήποτε άνθρωπος μετριοτάτης και πάνω νοημοσύνης το πρώτο πρόσωπο που θα σκεφτόταν ως πιθανότερο δράστη της απόπειρας εναντίον της Εριέττας ήταν η Μελίτα, είδαμε όλο το καστ να παθαίνει οξεία βλακίαση και εν συνεχεία να χάσκουν όλοι από θαυμασμό που η Νταίζη έλυσε το ανεξιχνίαστο μυστήριο της ταυτότητας του δολοφόνου.
Σε ό,τι αφορά τον έρωτα της Μελίτας για το Στέφανο, θα διαφωνήσω ότι ήταν υπαρκτός. Το θέμα δεν είναι τι άποψη έχει ο καθένας μας για τον έρωτα. Το βρέφος από τεσσάρων μηνών και πάνω χαμογελά στη θέα της μητέρας του, επειδή είναι το πρόσωπο που το φροντίζει. Για την ηλικία των τεσσάρων μηνών αυτό είναι πραγματική αγάπη. Αν όμως στα τριάντα something τα ελατήρια μιας αγάπης ή ενός έρωτα παραμένουν πάνω-κάτω ίδια, τότε μιλάμε όχι πλέον για έρωτα, αλλά για αντιδράσεις ενός ατόμου καθηλωμένου σε πολύ προγενέστερο στάδιο ανάπτυξης από εκείνο της πραγματικής του ηλικίας. Ακριβώς για τον ίδιο λόγο η Μελίτα αγαπάει το παιδί της όπως ένα κοριτσάκι των πρώτων τάξεων του δημοτικού την κούκλα του. Πότε τη θυμάται και την παιρνει αγκαλιά και πότε την ξεχνάει τελείως. Δεν είναι μητρική αγάπη αυτό.
Και μια ερώτηση, γιατί δεν θυμάμαι: όταν ο Στέφανος πήγε να πνίξει τη Νταίζη στην πισίνα είχαν προηγηθεί οι απόπειρες εναντίον του παιδιού του ή η απαγωγή; Ήταν μόλις είχε μάθει το ποιόν της Αντιγόνης και υπέθεσε (και σωστά) τη συνεργασία της με τη Νταίζη; Ήταν όταν η Νταίζη είχε κάνει τουρμπο τη Μελίτα κι αυτή έχασε το παιδί; Δεν με βοηθάει η μνήμη μου δυστυχώς και βαριέμαι τώρα να ψάχνω βιντεάκια. Αν θυμάται κάποιος ας μου πει. Γιατί αν είχε προηγηθεί κάτι από όλα αυτά ή και όλα μαζί, δεν νομίζω ότι η λανθασμένη ασφαλώς και κατακριτέα κίνηση του Στέφανου έγινε εν ψυχρώ, αλλά εν θερμώ.
Κλείνοντας επανέρχομαι στα περι Νταίζης με άλλο τρόπο: βρήκα πολύ σωστή την παρατήρηση ότι αν τον χαρακτήρα της τον είχαν χειριστεί αλλιώς, θα μπορούσε να έχει ενδιαφέρον ως γνήσια κακιά, αν και αυτή η θέση ανήκει δικαιωματικά νομίζω και επάξια στην Αντιγόνη της έξοχης κυρίας Παπαδημητρίου.
Δυστυχώς πάντως δεν είναι μόνο ο χαρακτήρας της Νταίζης που δεν αξιοποιήθηκε. Γιατί, μήπως αξιοποιήθηκε επαρκώς ο χαρακτήρας του Στέφανου; (θεωρώ ανυπέρβλητο το χθεσινό σχόλιο της kapetanissas για το θέμα αυτό). Μήπως αξιοποιήθηκε ο χαρακτήρας του Ηλία; Και μιλαμε εδώ για ηθοποιούς που η αξιοποίησή τους αποδεδειγμένα θα απογείωνε τη σειρά μέχρι τα τελευταία επεισόδια. Και οι δύο που ενδεικτικά ανέφερα δεν είναι οι μόνοι...